ΤΑ ΚΕΛΛΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ

ΤΑ ΚΕΛΛΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ
Και στα Κελλιά με χρώματα άσπρα και ήλιο μεθούν

martedì 5 novembre 2019

1821-2021. ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΙΚΕΛΙΩΝ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ (1821/1830). Mελέτη σε συνέχειες, ενόψει της μεγάλης επετείου του 2021 (ΣΤ - Η υποψηφιότητα του Βουρβώνου πρίγκιπα Καρόλου της Κάπουας)


1821-2021
200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821

Το Εικοσιένα υπήρξε ένα κομβικό σημείο στην  ιστορία του διαχρονικού Ελληνισμού αλλά και της ιστορίας της σύγχρονης Ευρώπης. 
Η επέτειος των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 προσφέρει μία ευκαιρία  αναστοχασμού για το παρόν και κυρίως για το μέλλον της χώρας μας.
Ο ΚΕΛΛΙΑΝΟΣ φιλοξενεί μια νέα προσέγγιση του Εικοσιένα και ένα ψηφιακό αρχείο ανοιχτό και προσβάσιμο σε όλους. 
Η δημοσίευση αυτή  σε συνέχειες του Γιάννη Κορίνθιου βασίζεται σε ανεκμετάλλευτα αρχεία και τεκμήρια που παρατίθενται ψηφιακά για πρώτη φορά στον ιστότοπο ΚΕΛΛΙΑΝΟΣ, προκειμένου να εμπλουτιστεί και διευρυνθεί η ιστορική έρευνα και ο επιστημονικά δημόσιος λόγος για το 1821 ενόψει της μεγάλης επετείου του 2021.


Α Το Βασίλειο των Δύο Σικελιών και οι Μεγάλες Δυνάμεις (1820-1830)
https://kellianos.blogspot.com/2019/03/18211830-2021.html
Β Οι κυβερνήσεις του Βασιλείου των Δύο Σικελιών (1821-1830)
Γ Η κυβέρνηση του Luigi de’ Medici di Ottajano  (1822-1830)
https://kellianos.blogspot.com/2019/04/18211830-2021_29.html
Δ Οι κυβερνήσεις του Βασιλείου των Δυο Σικελιών και η Ελληνική Προσωρινή Διοίκηση
Ε Το Βασίλειο των Δύο Σικελιών και η Πύλη

ΣΤ
Η υποψηφιότητα του Βουρβώνου πρίγκιπα Καρόλου της Κάπουας


Οι διαπραγματεύσεις των Δυνάμεων για την εκλογή του βασιλιά της Ελλάδος δεν άφησαν αδιάφορη την δυναστεία των Βουρβώνων.
R. MOSCATI, La questione greca e il governo napoletano, in “Rassegna storica del Risorgimento”, XX (1933), σσ. 21-49.
Την ανάγκη υποβολής μιας υποψηφιότητας των Βουρβώνων υποστήριξε καταρχήν ο μυστικός πράκτορας της ναπολετάνικης κυβέρνησης F. Piccotti που δρούσε στην Ελλάδα.
Βλ. κρυπτογραφημένη αναφορά του από την Πάτρα, με ημερομηνία 15 Απριλίου 1829, στο ASN, Polizia, Ministero I, 4608. Πρβλ. επίσης αναφορές του από την Πάτρα, με ημερομηνίες 19 και 20 Απριλίου 1829 και από Ναύπακτο, με ημερομηνία 1η Μαΐου 1829, στο ASN, Polizia, Ministero I, 4576.
Παράλληλα ο πρέσβυς του Βασιλείου στο Λονδίνο, Guglielmo Costantino Ludolf, θεωρώντας “ευνοϊκή την συγκυρία”, προωθούσε παρασκηνιακά την υποψηφιότητα του πρίγκιπα Καρόλου (18111862), ενώ η κυβέρνηση de’ Medici άρχιζε να βολιδοσκοπεί τα ανακτοβούλια της Ευρώπης πριν υποβάλει επισήμως την υποψηφιότητα.
Βλ. R. MOSCATI, La candidatura del principe Carlo di Borbone al trono greco, “Movimento Letterario”, Napoli 1932. Βλ. επίσης Andrea GENOINO, Le Sicilie al tempo di Francesco I (1777-1830), Napoli 1934, σσ. 424-426.

Carlo Ferdinando di Borbone-Due Sicilie, principe di Capua


 Βλ. R. MOSCATI, La questione greca e il governo napoletano, in “Rassegna storica del Risorgimento”, XX (1933), σσ. 28-29: “L’andamento degli affari riguardanti la Grecia sembrando tali da non lasciar dubbio che le Potenze … siano determinate a sostenere l’emancipazione, sarebbe interessantissimo conoscere il punto di veduta sotto il quale l’Austria riguarda la cosa, ed il sistema che la medesima adotterebbe nel caso che riconoscesse l’indipendenza”.
Ο de’ Medici έγραφε στον πρέσβυ του Βασιλείου στο Παρίσι ότι η εγκαθίδρυση ενός μοναρχικού πολιτεύματος στο νεοσύστατο κράτος θα μείωνε και θα περιόριζε “i mali gravissimi che lo stabilimento di una repubblica in faccia alle coste del regno fa prevedere in danno della tranquillità e del commercio dello stesso”.
 Βλ. R. MOSCATI, La questione greca e il governo napoletano, in “Rassegna storica del Risorgimento”, XX (1933), σ. 31.
Για την κυβέρνηση της Νάπολης, η εκλογή ενός πρίγκιπα της δυναστείας των Βουρβώνων θα συντελούσε στην ειρήνευση της περιοχής και στην εξουδετέρωση κάθε ανατρεπτικής προσπάθειας που θα έθετε σε κίνδυνο την ασφάλεια και ακεραιότητα των δυο γειτονικών κρατών: “l’emancipazione greca andando a recare dispiacevoli conseguenze alla tranquillità di questo Regno, resterebbero queste diminuite qualora regnasse colà un principe che dividerebbe con Sua Maestà l’impegno di allontanare dal proprio Stato ogni germe di sovversione, e la vicinanza dei due Regni contribuirebbe non poco a potersi reciprocamente soccorrere”. 
 Βλ. ASN, Casa Reale Amministrativa, 1664. Πρβλ. επίσης R. MOSCATI, La questione greca e il governo napoletano, in “Rassegna storica del Risorgimento”, XX (1933), σσ. 33-34.
H Αυστρία, χωρίς να έχει αντιρρήσεις για την βουρβωνική υποψηφιότητα, ειδοποιούσε τον Φραγκίσκο τον 1ο ότι το καθολικό θρήσκευμα του Καρόλου θα ήταν ανυπέρβλητο εμπόδιο για την ευόδωση της υποψηφιότητας.
 Βλ. ASN, Casa Reale Amministrativa, 1664. Πρβλ. επίσης επιστολή του Μέττερνιχ της 11ης Μαΐου 1829 προς τον πρέσβυ του Βασιλείου στη Βιέννη στο R. MOSCATI, La questione greca e il governo napoletano, in “Rassegna storica del Risorgimento”, XX (1933), σ. 49: “Le succès est si incertain, qu’il nous parait que le Roi, dans son intérêt, doit éviter, dans tous les cas jusqu’à plus amples informations, toute démarche qui pourrait le compromettre”.
Οι υποδείξεις του Μέττερνιχ και οι επιφυλάξεις άλλων κυβερνήσεων έπεισαν γρήγορα τον βασιλιά των Δυο Σικελιών να μην προωθήσει την υποψηφιότητα του γιού του.
Η κυβέρνηση της Νάπολης έβλεπε έτσι να ναυαγεί η πιθανότητα εκλογής του Καρόλου και να χάνονται οριστικά οι πιθανότητες να διαδραματίσει το Βασίλειο στο μέλλον πρωτεύοντα ρόλο στην ανατολική Μεσόγειο.
Έτσι αποτύχαινε και η προσπάθεια του βασιλιά να αποκαταστήσει τον γιό του και να τον απομακρύνει από την πρωτεύουσα, όπου δημιουργούσε  συχνά προβλήματα στον ίδιο και στον διάδοχό του Φερδινάνδο.
Ferdinando Carlo Maria di Borbone (1810 – 1859).


Στις 16 Μαΐου 1829 το υπουργείο της Αστυνομίας ειδοποιούσε με συνθηματικό τρόπο τον πράκτορα Piccotti να παύσει να ενεργεί για την εκλογή του Καρόλου: “Non possiamo accettare l’ultimo vostro progetto che tratta di fissare una nostra Casa in Grecia. Voi conoscete l’indole del nostro Principale che tende a consolidare le sue proprietà a preferenza di qualunque lusinghiera apparenza di ingrandimento. Egli è padre di numerosa prole, ma non ha bisogno d’intraprendere grandi speculazioni in paesi esteri per dare a’ suoi figli una decente situazione. La sua reputazione è basata solidamente; le sue facoltà sono sufficienti a’ suoi bisogni, e, quindi, non vuole assolutamente dilatare le sue relazioni in modo gigantesco, perché intende di vivere nel suo paese da buon Padre, eccellente Marito ed ottimo Amico”.
 Βλ. ανυπόγραφο έγγραφο, σταλμένο από τη Νάπολη στον Piccotti στο ASN, Polizia, Ministero I, 4608. 

Copyright Γιάννης Κορίνθιος

Nessun commento:

Posta un commento