LA FESTA GRECA DEI POSEIDONIATI, PAESTUM, 5 luglio 2012

BOLLETTINO STAMPA 3.7.2012

LA FESTA GRECA DEI POSEIDONIATI, PAESTUM, 5 luglio 2012

Reading di poesie di Costantino Kavafis

Spettacolo di danze greche con il Folkloring Dancing Group of Egio

Questo evento inaugura la rinascita di una tradizione antica, testimoniata da Aristosseno di Taranto e Ateneo di Naucrati e immortalata nei versi del poeta Costantino Kavafis.

La FESTA verrà organizzata d'ora in avanti annualmente -nel mese di luglio- nel sito di Paestum, con balli, canti e gare, in sinergia con le scuole.

Quest’anno la FESTA GRECA DEI POSEIDONIATI si celebra nell'ambito del progetto di solidarietà europea for Greece promosso da Marco Galdi, sindaco di Cava de’Tirreni.

Obiettivo dell’evento:

Recuperare la tradizione antica della festa greca all’ombra della poesia di Kavafis, per avventurarci nella storia affascinante di PAESTUM.

Mettere in collegamento le tradizioni popolari antiche e l’epopea della diaspora greca con la cultura musicale, la poesia e l’arte di oggi.

Ideazione dell’iniziativa: Comunità Ellenica di Napoli e Campania

Promotori: Sindaco di Capaccio-Paestum Italo Voza e Sindaco di Egion Stathis Teodorakopoulos

Alto Patrocinio del Ministero dei Beni Culturali d’Italia, del Ministero degli Esteri della Grecia/General Secretariat for Greeks Abroad e dell'

Ambasciata di Grecia in Italia

Team organizzativo:

Eustachio VOZA per il comune di Capaccio-PAESTUM

Sotiris PAPADIMITRIOU per la Comunità Ellenica di Napoli e Campania, per il comune di Egion e per il Gruppo Folk di Egion

Partecipano nell’organizzazione:

Federazione delle comunità e confraternite elleniche d’Italia, Fondazione Giambattista Vico, Rete dei giovani greci d’Italia

(a cura di Jannis korinthios, presidente CENC e segretario FCCEI, 3388013550)

ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ 3.7.2012

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑΤΩΝ, PAESTUM, 5 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012

Απαγγελία ποιημάτων Κ. ΚΑΒΑΦΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΧΟΡΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΟΡΕΥΤΙΚΟ ΟΜΙΛΟ ΑΙΓΙΟΥ

Η εκδήλωση αυτή αναβιώνει μια αρχαία παραδοσιακή γιορτή των Ποσειδωνιατών και θα γίνεται κάθε χρόνο τον Ιούλιο στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Ποσειδωνίας.

Φέτος η γιορτή τελείται στα πλαίσια της κίνησης αλληλεγγύης που προωθεί ο δήμαρχος της Cava de’Tirreni Μάρκος Γκάλντι.

Στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι μια δυναμική αναγνωσιμότητα των ιστορικών ομογενειακών θυλάκων για την αναβίωση των ξεχασμένων παραδόσεων των απανταχού Ελλήνων. Χωρίς καμμιά μελαγχολία, χωρίς δάκρυα και ολοφυρμούς.

Ξαναδιαβάζουμε νηφάλια την ιστορία μας, ανοίγουμε πάλι τα βιβλία της εποποιΐας της διασποράς, επιδιώκοντας την αυτογνωσία. Με το βλέμμα πάντα μπροστά.

Την ιδέα της αναβίωσης την είχε η ΕΚΝΚ που συντονίζει την εκδήλωση σε συνεργασία με τους δήμους Αιγιαλείας Ελλάδος και Ποσειδωνίας Ιταλίας, με την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού της Ιταλίας, της ΓΓΑΕ του ΥΠΕΞ και της Ελληνικής Πρσβείας στη Ρώμη.

Οργάνωση:

Eustachio VOZA (δήμος Capaccio-PAESTUM)

Σωτήρης Παπαδημητρίου (ΕΚΝΚ, δήμος Αιγιαλείας(

Συμμετέχουν:

Ομοσπονδία ελληνικών Κοινοτήτων και Αδελφοτήτων Ιταλίας

Fondazione Giambattista Vico

Δίκτυο Νεολαίας Ομογένειας Ιταλίας

(Συντάκτης, Γιάννης Κορίνθιος πρόεδρος ΕΚΝΚ, γραμματέας ΟΕΚΑΙ, 00393388013550)

Goal! Goal! στα δίχτυα των εχθρών, πεφτάστερα στους στίβους.

Η στρογγυλή θεά νάναι μαζί τους και μαζί μας!!!

ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ

Ηχώ

Aκου τον ήχο σπάζει πέτρες
Και πέφτουνε πεφτάστερα στους στίβους
Στα γήπεδα πηδούν οι μπάλες
Σαν μπάλες ρούγκμπι σαν πεπόνια
Κομψές κυρίες στις κερκίδες
Και κορασίδες με pull-over
Χειροκροτούν κι όλο φωνάζουνε
«Goal! Goal! στα δίχτυα των εχθρών
Όχι ποτέ στα δίχτυα του θανάτου».

(Η σήμερον ως αύριον και ως χθες, Aγρα, Αθήνα 1984)

Εκδηλώσεις αλληλεγγύης για τους Έλληνες

ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

9 décembre.

Au réveil la fièvre a disparu. Mais courbatu et sonné. Je décide pourtant de partir (comme chaque fois je tire une énergie de la constatation d'une situation pire : prisonnier etc.). Nous partons par un beau soleil. Sorrente (et le délicieux jardin de la Cocumella), Amalfi un peu trop décoratif où nous déjeunons, puis je conduis pour relayer F. fatigué et le soleil se couche quand, après avoir traversé une région industrielle puis une terre curieuse qui fait penser aux Limbes (grands roseaux, arbres maigres et déplumés) nous arrivons à Paestum. Ici le cœur se tait.

(Plus tard.) Je veux essayer de ressaisir cette arrivée, à la fin de l'après-midi. Nous sommes accueillis à l'auberge près des ruines par une bonne vieille chambre à trois lits aux murs énormes et blanchis, fruste mais d'une propreté sûre. Un chien se colle à moi. Le soleil est couché quand, les barrières étant fermées, nous escaladons les remparts pour entrer dans le champ des ruines. La lumière vient de la mer toute proche et bleue encore, mais les collines qui font face à la mer sont déjà noires. Quand nous arrivons devant le temple de Poséidon les corbeaux déjà couchés se lèvent dans un extraordinaire tumulte d'ailes et de cris, puis volent autour du temple, s'abattent aux quatre coins et repartent comme pour saluer l'apparition admirable devant nos yeux d'un être fait de pierre mais vivant et inoubliable. L'heure, le vol noir des corbeaux, les rares chants d'oiseaux, l'espace entre la mer et les collines, et on retient les merveilles exactes et chaudes, tout cela dans ma fatigue et mon émotion, me met à deux doigts des larmes. Puis c'est le ravissement interminable, où tout se tait.

Soir, silence, corbeaux, comme oiseaux de Lourmarin et la chatte, mes larmes, musique.

Au matin à Tipasa la rosée sur les ruines. La plus jeune fraîcheur du monde sur ce qu'il a de plus ancien. C'est là ma foi et selon moi le principe de l'art et de la vie.

ALBERT CAMUS Taccuini, 1935-1959

Εδώ η καρδιά σωπαίνει, είπε ο Albert Camus όταν επισκέφτηκε αυτή την αποικία των Συβαριτών του 7ου αιώνα, με τους τρεις επιβλητικούς δωρικούς ναούς, της Ήρας, του Ποσειδώνα και της Δήμητρας. Και ο Jean Paul Sartre, μόλις έφτασε στο Paestum με τη Simone De Beauvoir, έμεινε τόσο κατάπληκτος που δε δίστασε να ομολογήσει “il n’y a rien à penser”.

Από τη χτεσινή επίσκεψη στην αρχαία Ποσειδωνία-PAESTUM με συντροφιά τον Καβάφη, ενόψη μιας μεγάλης εκδήλωσης που στήνουμε με την επωνυμία ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑΤΩΝ για τις 5 Ιουλίου 2012. Η γιορτή αυτή αναβιώνει μια παλιά παράδοση που την εξιστορεί ο Αθήναιος.

Η Ελληνική Κοινότητα Νάπολης και Καμπανίας αποφάσισε να αναβιώσει από φέτος αυτή την παράδοση της ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑΤΩΝ, σε συνεργασία με τους αδελφοποιημένους δήμους CAPACCIO και ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ, το Δίκτυο Νεολαίας Ιταλίας και την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Αποδήμου Ελληνισμού και της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων και Αδελφοτήτων Ιταλίας.

Η εκδήλωση προβλέπει φέτος τη συμμετοχή του Χορευτικού Ομίλου Αιγίου και μια απαγγελία ποιημάτων του Κ. Καβάφη.

Στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι μια δυναμική αναγνωσιμότητα των ιστορικών ομογενειακών θυλάκων για την αναβίωση των ξεχασμένων παραδόσεων των απανταχού Ελλήνων. Χωρίς καμμιά μελαγχολία, χωρίς δάκρυα και ολοφυρμούς.

Ξαναδιαβάζουμε νηφάλια την ιστορία μας, ανοίγουμε πάλι τα βιβλία της εποποιΐας της διασποράς, επιδιώκοντας την αυτογνωσία. Με το βλέμμα πάντα μπροστά.

Ποσειδωνιάταις τοις εν τω Τυρρηνικώ κόλπω το μεν εξ αρχής Έλλησιν ούσιν εκβαρβαρώσθαι Τυρρηνοίς ή Pωμαίοις γεγονόσι και τήν τε φωνήν μεταβεβληκέναι, τά τε πολλά των επιτηδευμάτων, άγειν δε μιάν τινα αυτούς των εορτών των Ελλήνων έτι και νυν, εν η συνιόντες αναμιμνήσκονται των αρχαίων ονομάτων τε και νομίμων, απολοφυράμενοι προς αλλήλους και δακρύσαντες απέρχονται. AΘΗΝAΙΟΣ Την γλώσσα την ελληνική οι Ποσειδωνιάται εξέχασαν τόσους αιώνας ανακατευμένοι με Τυρρηνούς, και με Λατίνους, κι άλλους ξένους. Το μόνο που τους έμενε προγονικό ήταν μια ελληνική γιορτή, με τελετές ωραίες, με λύρες και με αυλούς, με αγώνας και στεφάνους. Κ’ είχαν συνήθειο προς το τέλος της γιορτής τα παλαιά τους έθιμα να διηγούνται, και τα ελληνικά ονόματα να ξαναλένε, που μόλις πια τα καταλάμβαναν ολίγοι. Και πάντα μελαγχολικά τελείων’ η γιορτή τους. Γιατί θυμούνταν που κι αυτοί ήσαν Έλληνες — Ιταλιώται έναν καιρό κι αυτοί· και τώρα πώς εξέπεσαν, πώς έγιναν, να ζουν και να ομιλούν βαρβαρικά βγαλμένοι — ω συμφορά! — απ’ τον Ελληνισμό.

(ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)

Οι ναυαγοί, τα λάθη, μια στιγμή πριν από το χάος, η ψήφος της 17ης Ιουνίου, ο καινούριος δρόμος και η περηφάνεια

Την Κυριακή οι Έλληνες ψηφίζουν για το μέλλον των παιδιών τους και της Ευρώπης, δίνοντας ένα μεγάλο μάθημα δημοκρατίας και ανεξαρτησίας.

Πέστε, λοιπόν, στον ήλιο νάβρει ένα καινούριο δρόμο,


τώρα πια που η πατρίδα του σκοτείνιασε στη γη,


αν θέλει να μη χάσει από την περηφάνεια του!

Οδυσσέας Ελύτης

Όμως θαρρώ, οι μόνοι που -ίσως -καταλάβουν θα ΄ναι τα παιδιά,
πλούσια απ' την κληρονομιά μας
πρώτη φορά, τα παιδιά
σκληρά στη μνήμη, σκληρά σε μας,
θα διαβάσουν ίσως έγκαιρα
τ' αδέξια μηνύματα των προτελευταίων ναυαγών
διορθώνοντας τα λάθη,
σβήνοντας τα ψέματα,
ονοματίζοντας σωστά, χωρίς ρομαντισμούς τα παιδιά,
χωρίς αναγραμματισμούς ηλικίας
σημαδεμένα από την αστραπή
τη γνώση της μοναξιάς της δύναμης
που σε μας άργησε τόσο πολύ να 'ρθει.

Ίσως τότε τα παιδιά σου,
μαζί μ' όλα τα παιδιά,
να προλάβουν τον καιρό και τη ζωή
μια στιγμή πριν απ' το χάος.

Κατάσταση Πολιορκίας

Στίχοι: Μαρίνα, Ρένα Χατζηδάκη
Μουσική: Θεοδωράκης Μίκης
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη & Αντώνης Καλογιάννης ( Ντουέτο )

Segnali di fermento in Grecia

Dalle elezioni politiche svolte nel primo fine settimana di maggio del 2012 è emerso con forza il volto nuovo della Grecia.

Se il popolo greco si fosse arreso e rassegnato votando per i partiti tradizionali che sostengono la troika, i cittadini sarebbero stati definitivamente condannati. L'apparente disordine scaturito dalle urne è invece segnale evidente del fermento che attraversa la Grecia e soprattutto, nonostante le tante 'anime' frammentate, indica la direzione precisa del popolo ellenico, che vuole liberarsi dalla dittatura della grande finanza internazionale e non essere più vittima della guerra dell'Europa.

Sappia dunque il potere che oggi sta occupando le nostre nazioni che non c'è ricchezza più grande del coraggio, dell'orgoglio e del valore di un popolo che diventa consapevole e che comprende che può e deve liberarsi da chi lo opprime.

MONIA BENINI,

La guerra dell'Europa,

Nexus edizioni, maggio 2012