ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ 2019

Δύο ποιήματα

του Αντώνη Φωστιέρη

ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΓΕΝΝΗΣΗΣ

Σήμερα, 22 Μαρτίου 2012,
Που αυτό το ποίημα πάει να γεννηθεί
‒Και πριν ακόμα γεννηθεί‒
Αναρωτιέμαι: άραγε
Σε τρεις δεκαετίες ακριβώς
22 Μαρτίου ’42 ανήμερα
‒Το ποίημα θα ’ναι τότε ορφανό
Και κουρασμένο‒, άραγε
Θα υπάρξει κάποιος επιζών που θα σκεφτεί
Μια τόσο ασήμαντη επέτειο και θ’ ανοίξει
Ετούτη τη σελίδα που διαβάζετε
Να τη διαβάσει πάλι σιωπηλά
Χαρίζοντας
Φιλί μιας δεύτερης ζωής
Στις τυπωμένες λέξεις –
Ή ανάβοντας
Σαν τεθλιμμένος έστω συγγενής
Κεράκι ενθύμησης
Στο μυστικό
Μνημόσυνο
Μιας γέννησης;

Η ΠΟΙΗΣΗ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΙΔΕΕΣ

Πνεύμα σημαίνει φύσημα.

Όμως μη σπεύδεις. Άλλο το έωλο

Ρουθούνισμα μιας αύρας άλλο η λαίλαπα

Ενός γερού βοριά. Και πώς εσύ

Με πρωτοβάθμια σκέψη να εκπορθήσεις

Ποίημα;

Θυμάσαι: Πρέπει πρώτα να συλλάβει ο νους

Κι έπειτα η καρδιά θερμά να αισθανθεί.

Σαφείς οι οδηγίες. Λακωνικότατες.

Και όταν λέμε πρώτα να συλλάβει ο νους

Δεν εννοούμε σίγουρα τόπους κοινούς. Αθέατα

Νυστέρια ολόγυρα ορθοτομούν τα βάθη

Εγκέφαλοι μιας νέας εποχής εκφράζουνε

Το αόριστο

Με όλως ακριβή

Αοριστία.

Όπως και να 'χει

Ο Μαλλαρμέ το απέκλεισε:

Η ποίηση δεν γίνεται με ιδέες.

(Ωραία ιδέα. Μπορεί να γίνει ποίημα; Δύσκολο).

Άρα

Σου μένει το αίσθημα.

Το αίσθημα σου μένει Συντριβής

Για τον αιώνιο θρίαμβο Των αισθημάτων.