Το αλφαβητάρι του καλοκαιριού: Μέρος Πρώτο, Τήνος…

Το αλφαβητάρι του καλοκαιριού: Μέρος Πρώτο, Τήνος…ΜΗΝAΣ ΒΙΝΤΙAΔΗΣ

ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 2028, 5-7-2018

http://www.topontiki.gr/article/280733/alfavitari-toy-kalokairioy-meros-proto-tinos

Α: Όπως Απουσία. Όταν χάνεις κάτι σπουδαίο. (Ξέρεις εσύ, Νικάκι...).

Β: Όπως Βαγγέλης. Ένας φίλος που είναι κοντά σου πάντα... Εδώ, με λόγια, τσίπουρα, λούζα και τηνιακό τυρί.

Γ: Όπως Γράψιμο. Σωτήρια διέξοδος. Μια καινούργια ιστορία αρχίζει...

Δ: Όπως Δήλος. Τη βλέπω απέναντί μου, τον Οκτώβριο θα είμαστε με την «Ήρα» εκεί.

Ε: Όπως Ελπίδα. Η πιο όμορφη λέξη...

Ζ: Όπως Ζωή. Μια φράση που μου έρχεται αυτές τις μέρες στο μυαλό, εδώ στην Τήνο του Βαγγέλη, είναι «η ενοχή του επιζώντος».

Η: Όπως Ηρεμία. Το αντίθετο της φουρτούνας του κορμιού και του νου. Συνώνυμο του κοιμάμαι χωρίς παράξενα όνειρα. Παρεμφερές με το λευκό του τίποτα...

Θ: Όπως Θέλω. Θέλω να δω τη συνάντηση Σελήνης - Δία, θέλω να δω ένα καράβι να περνάει, θέλω να δω ένα παιδί να παίζει στη θάλασσα μ’ έναν ψεύτικο καρχαρία, θέλω μια οπτασία να γίνει ύλη και απτή στα χέρια μου.

Ι: Όπως Ικεσία. Προς τα γλαροπούλια, τα τζιτζίκια, τα λεμόνια, τους ιβίσκους. Μια ορχήστρα που παίζει μόνο για μένα τη Συμφωνία του Άγνωστου Μεσημεριού.

Κ: Όπως Καίω. Τις κακές αναμνήσεις, τα λάθη, τις μικρές προδοσίες, την αχαριστία, τις μέτριες στιγμές.

Λ: Όπως Λίγο, ελάχιστο, δεν πρόλαβα, ήθελα κι άλλο. Ύστερα που το σκέφτεσαι καλά, λες το λίγο είναι πολύ, το πολύ, τελικά, είναι λίγο. Φιλοσοφίες όταν έχει μποφόρ η θάλασσα.

Μ: Όπως Μόνος. Όταν φεύγεις απ’ την παρέα σου, μπαίνεις στο καράβι, επιστρέφεις. Ξανά ο καθρέφτης φωτίζεται, γεια σου, πάλι οι δυο μας, μπράβο που ξυρίστηκες, ε, μη γυρίζεις αλλού το βλέμμα.

Ν: Όπως Ναύτης. Πάντα στο καράβι θυμάμαι τη στρατιωτική μου θητεία στον «Μιαούλη». Εσύ κι ο Νότος, μέσα σου Βοριάς, μπροστά σου η Δύση. Πού κρύβεσαι, Ανατολή, να τ’ αλλάξεις όλα;

Ξ: Όπως Ξένος. Σαν τον ήρωα του Καμύ, φεύγεις από μια στεριά, πας σε μια άλλη, αφήνεις μια αλήθεια για να μεταφερθείς σε μια αυταπάτη. Μερικές ώρες με άλλοθι στις κακές σκέψεις. Στη μέση θάλασσα, κενό, ουρανός, ήλιος που γίνεται φεγγάρι, ποια είναι η πατρίδα σου, φίλε;

Ο: Όπως Όνειρο. Το ζεις με μάτια ανοιχτά κι ύστερα αμφιβάλλεις αν εσύ ήσουν ο πρωταγωνιστής. Τι χρειάζεσαι; Ένα σπίτι κοντά στη θάλασσα, μια βεράντα με θέα μερικά νησιά, πλοία να περνούν, δελφίνια να παιχνιδίζουν, ηρεμία, τεμπελιά, φαγητό, βιβλία, κουβεντούλα κι ένας καλός συμπαίκτης.