ΤΑ ΚΕΛΛΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ

ΤΑ ΚΕΛΛΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ
Και στα Κελλιά με χρώματα άσπρα και ήλιο μεθούν

martedì 5 maggio 2015

Να μάθεις και να μάθεις από τους σπουδαστές σου


 
Χτες έληξε το εξάμηνο των μαθημάτων μου στο Πανεπιστήμιο της Καλαβρίας, όπου διδάσκω εδώ και τριάντα χρόνια.
Θέλω να μιλήσω για αυτή τη μοναδική σχέση μαγείας που αναπτύσσεται ανάμεσα στο δάσκαλο και στο φοιτητή που επηρεάζει τη ζωή και των δύο, μια σχέση με αμφίδρομη κίνηση: η μία ψυχή κινεί την άλλη, και μέσα από τη συγκίνησή τους υψώνονται και οι δύο. Είναι ένας ξεχωριστός δεσμός που σφυρηλατείται, μια και ο καθένας δίνει και παίρνει.

Ανάμεσα στο μαθητή και στο διδάσκαλο είναι βέβαιο πως σιγά σιγά μέσα στα χρόνια της κοινής προσπάθειας υφαίνεται μια σχέση, που μπορεί να θυμίζει άλλους δεσμούς ανθρώπινους, όπως να πούμε των παιδιών με τους γονείς, δεν παύει όμως να κρατεί και την ιδιοτυπία της· γιατί ενώ τη σχέση των παιδιών με τους γονείς τη ρυθμίζουν έξω από τους πνευματικούς και άλλοι παράγοντες, βιολογικοί, οικογενειακοί, οικονομικοί κλπ., η σχέση του μαθητή με το δάσκαλο κρατιέται αποκλειστικά στο πνευματικό επίπεδο [...]. I. Θ. Κακριδής30 Ιανουαρίου 1949. 

Στα τελευταία χρόνια διαπιστώνω ότι στους φοιτητές μου οφείλω το ευ ζην. Είναι μεγάλη τύχη να έχει φοιτητές από τους οποίους μπορείς να πάρεις ακόμα και μαθήματα ζωής. 

Συχνά μιλούμε για την ηθική επίδραση που ασκεί ο παιδευτής πάνω στο νέο, και, γενικεύοντας ό,τι πιο πριν είπαμε για τις γνώσεις, πιστεύουμε κι' εδώ πως ο δάσκαλος μόνο δίνει και ο μαθητής μόνο παίρνει. Δεν ξέρουμε ότι σε μια παιδεία, φτάνει ν' αξίζει το όνομα αυτό πραγματικά, και οι δυο πλευρές ταυτόχρονα και παίρνουν και δίνουν ότι δεν είναι μόνο ο μαθητής, είναι και ο δάσκαλος που παιδεύεται, ίσως μάλιστα πιο γόνιμα από τον νέο, έτσι που ζει μια ζωή πιο συνειδητή απ' ό,τι εκείνος. I. Θ. Κακριδής30 Ιανουαρίου 1949. 

Οι φοιτητές σε μεγάλο βαθμό σφραγίζουν θετικά τη ζωή του εκπαιδευτικού, φωτίζουν τη ζωή του, την ομορφαίνουν, την ζωντανεύουν, την εμπλουτίζουν.
Χρόνια αξέχαστα για μένα, γιατί κοντά τους συνεχίζω να αντλώ νιάτα, αισιοδοξία, φρεσκάδα.
Στους φοιτητές μου οφείλω πολλά. 
Αλλά και στους συναδέλφους που με ενθουσιασμό  μαθαίνουν κοντά μου τα Ελληνικά. Πέρυσι ήταν ο Γιάννης, φέτος ο Αντρέας. Η παρουσία τους χάρισε ένα παραπάνω κίνητρο στους φοιτητές για να αγαπήσουν ακόμα περισσότερο τα Ελληνικά και την Ελλάδα.
Νά ΄ναι όλοι τους καλά πάντα και να διανύσουν ένα ωραίο δρόμο στη ζωή τους, γεμάτο γνώσεις, χαρά και καλές πραγμάτειες.




















Nessun commento:

Posta un commento