Για μία ακόμη φορά, η ομογένεια έδειξε το δρόμο.

Panhellenic Post - The Online Newspaper of Hellenism 
http://PanhellenicPost.com

---

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η πρόταση του ομογενή Πρoέδρου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων και Αδελφοτήτων Ιταλίας κ. Γιάννη Κορίνθιου για καθιέρωση Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας, σε εθνικό επίπεδο, αρχικά, σε Παγκόσμιο αργότερα, έγινε ασμένως αποδεκτή από όλα τα πολιτικά κόμματα. Ήταν, πράγματι, ένα “ώριμο” αίτημα. Και ήτανε μια γιορτή της Δημοκρατίας η καθολική σύμπλευση…

Για μία ακόμη φορά, η ομογένεια έδειξε το δρόμο. Μπήκε μπροστά από την μιζέρια και την γκρίνια. Χάραξε δρόμο για την διεθνή αναγνώριση της μεγάλης προσφοράς των ελλήνων στον παγκόσμιο πολιτισμό: Την διατήρηση για περισσότερο από 4.000 χρόνια της ελληνικής γλώσσας.

Έκδηλη η απορία στα πρόσωπα των Βουλευτών της Διαρκούς Επιτροπής της Βουλής για τον Ελληνισμό της Διασποράς (sic) όπου κατατέθηκε η πρόταση. Απορία που από το νου, ανέβηκε και στα χείλη: “Πώς δεν το είχαμε σκεφθεί εμείς;  αναρωτήθηκαν αρκετοί Βουλευτές για να αναγνωρίσει ο Πρόεδρος της Επιτροπής κ. Σάββας Αναστασιάδης πως “για μία ακόμη φορά, η ομογένεια προσφέρει υπηρεσία”…

Επιλέχθηκε, σε πρώτο στάδιο, η ημέρα της απονομής Νομπέλ Λογοτεχνίας στον Σερίφη ή τον Ελύτη, τους δύο κορυφαίους μας λογοτέχνες. Η πρώτη ημερομηνία (10 Δεκεμβρίου) συνέπεσε με την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Διακαιωμάτων. Η δεύτερη (24 Οκτωβρίου) επιλέγη, αλλά ίσως πρέπει και αυτή να αλλάξει γιατί (και αυτό διέλαθε της προσοχής στην Επιτροπή),  είναι η ημέρα ίδρυσης του ΟΗΕ.

Για τον Απόδημο Ελληνισμό, η Γλώσσα είναι η ταυτότητά του.  Αλλά και για μας, τους γηγενείς, αφού “Έλλην είναι ο μετέχων της ελληνικής Παιδείας”.

Μέχρις εδώ, όλα καλά.  Ωστόσο, εκείνο που έλειψε και που πρέπει να απασχολήσει όλους όσους θα ασχοληθούν με την υλοποίηση της ιδέας, είναι η σοβαρή μελέτη για τη μορφή και το αντικείμενο της εορταστικής ημέρας. Επειδή, με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι παγκόσμιες κλπ. Ημέρες και -πολύ περισσότερο- οι εθνικές, γρήγορα περνούν από την πρώτη έξαψη στην ρουτίνα, τη συνήθεια και, εν τέλει, τη λησμονιά, θα πρέπει η Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας να τιμάται με έναν τρόπο όπου θα είναι ευρηματικός και με γενικότερο ενδιαφέρον.

Προς Θεού, μην ξεπέσουμε σε τετριμένες “εκθέσεις” μαθητών, σε επετειακές -γι αυτό βαρετές- ομιλίες και σε τελετές για λίγους από λίγους στα πανεπιστήμια.

Όσοι ασχοληθούν με το θέμα, πρέπει να εξαντλήσουν την ευρηματικότητά τους, ώστε η  Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας να είναι πραγματικά μια ξεχωριστή ημέρα για τους Έλληνες, τους Απόδημους, τους Ομογενείς και κάθε άνθρωπο στον πλανήτη, εί δυνατόν.

Υπάρχουν τρόποι και μέθοδοι για κάτι μεγάλο, αντάξιο της μεγαλοσύνης της ελληνικής Γλώσσας. Ας το αναζητήσουν.

http://panhellenicpost.com/archives/105648