Αρχιμηνιά, Καλή Χρονιά
ψηλή μου δεντρολιβανιά,
κι αρχή καλός μας χρόνος,
εκκλησιά με τ΄άγιο θρόνος.
Κι εκεί που τον ευλόγανε,
παπάς τον ξομολόγανε
είταν κι ο Άγιος Βασίλης
ο λεβέντης μας ατσίνης.
<<Βασίλη απούθεν έρχεσαι
και δεν μας καταδέχεσαι
και απούθεν κατεβαίνεις
και δεν μας εσυντυχαίνεις>>;
<<Κάτσε να φας, κάτσε να πιείς,
κάτσε τον πάθη σου να πεις,
κάτσε να τραγουδήσεις
και να μας ευχαριστήσεις>>.
Ξερό ραβδί, χλωρό ραβδί
άσπρο σταφύλι ροζακί,
χλωρά βλαστάρια πέτα
ροϊδοκόκκινη βιολέτα.
Απάνω στα βλαστάρια της,
και στα περικλωνάρια της
περδικοκελαηδούσαν
τζόγια μου, και σε εξυπνούσαν.
Δεν ήταν μόνο πέρδικες,
γαρυφαλιές λεβέντικες.
ήταν και τρυγονάκια,
μαύρα μου γλυκά ματάκια.
Κατέβηκε μιά πέρδικα
στα νύχια της μπερδεύτηκα,
να βρέξει το φτερό της
πάψε πλέον τη σκληρότης.
Να ράνει τον αφέντη μας
το ρήγα το λεβέντη μας
τον πολυχρονεμένο
και στον κόσμο ξακουσμένο.
Παραδοσιακά κάλαντα Τήνου σε εκτέλεση από το Μάρκο Βιδάλη τον Καλιούπα.
Γιάννη, υπέροχο, νάσαι καλά!
RispondiEliminaΘα τα τυπώσω να τα δώσω στη μητέρα μου.
Χρόνια Πολλά!