Το λατινικό ρητό «τα λόγια πετούν τα γραπτά μένουν» έχει διασωθεί στο πέρασμα του χρόνου γιατί αποτυπώνει μια αδιαμφισβήτητη παράμετρο της πραγματικότητας. Αυτό το έννομο αγαθό, της εξασφάλισης δηλαδή της αποδεικτικής ισχύος των εγγράφων, ώστε το δηλούμενο περιεχόμενό τους να ανταποκρίνεται πάντοτε στην αρχική τους μορφή, πλήττεται, όταν το έγγραφο παραποιείται.
Ως έγγραφο νοείται κάθε γραπτό που προορίζεται ή είναι πρόσφορο να αποδείξει γεγονός που έχει έννομη σημασία. Το έγκλημα της πλαστογραφίας τελείται και με τη νόθευση ήδη υπάρχοντος εγγράφου, δηλαδή με μεταγενέστερη της κατάρτισής του αλλοίωση του περιεχομένου του, με την προσθαφαίρεση ή την αντικατάσταση λέξεων, αριθμών ή άλλων στοιχείων, ώστε να δίνεται η εντύπωση πως το έγγραφο καταρτίσθηκε εξ αρχής με το περιεχόμενο το οποίο του προσδόθηκε μετά την αλλοίωση. Η νόθευση του εγγράφου μάλιστα, μπορεί να γίνει και από τον ίδιο τον εκδότη του, όταν αυτός μεταβάλλει το περιεχόμενο του σε χρόνο κατά τον οποίον δεν έχει πλέον ο ίδιος την εξουσία διάθεσης αυτού. Αυτό συμβαίνει, όταν άλλο πλέον πρόσωπο έχει έννομο συμφέρον για τη διατήρηση του αρχικού εγγράφου.
Ως έγγραφο νοείται κάθε γραπτό που προορίζεται ή είναι πρόσφορο να αποδείξει γεγονός που έχει έννομη σημασία. Το έγκλημα της πλαστογραφίας τελείται και με τη νόθευση ήδη υπάρχοντος εγγράφου, δηλαδή με μεταγενέστερη της κατάρτισής του αλλοίωση του περιεχομένου του, με την προσθαφαίρεση ή την αντικατάσταση λέξεων, αριθμών ή άλλων στοιχείων, ώστε να δίνεται η εντύπωση πως το έγγραφο καταρτίσθηκε εξ αρχής με το περιεχόμενο το οποίο του προσδόθηκε μετά την αλλοίωση. Η νόθευση του εγγράφου μάλιστα, μπορεί να γίνει και από τον ίδιο τον εκδότη του, όταν αυτός μεταβάλλει το περιεχόμενο του σε χρόνο κατά τον οποίον δεν έχει πλέον ο ίδιος την εξουσία διάθεσης αυτού. Αυτό συμβαίνει, όταν άλλο πλέον πρόσωπο έχει έννομο συμφέρον για τη διατήρηση του αρχικού εγγράφου.
Nessun commento:
Posta un commento