Ηρεμιστικό

Κάπως οι μνήμες του νησιού, είτε ήταν τοπία, είτε ο ήχος από το κουρδιστό ρολόϊ της γιαγιάς, τικ-τοκ, τικ-τοκ, είτε τα τζιτζίκια ή ο ασταμάτητος αέρας, ή οι μυρουδιές από ρακιζιά ή κατώγια, ή η καμπάνα τα ξημερώματα ή το σούρουπο ήταν βάλσαμο, στα όποια προβλήματα είχα εδώ κοντά, ή σε μακρινές χώρες.

Άλλαξαν τα τοπία, όχι πάντα προς το καλύτερο, και δυστυχώς ερήμωσε το μέρος, ή μετακινήθηκαν οι άνθρωποι στην Αθήνα και την Χώρα. Οι λίγοι που έμειναν πίσω έλεγαν μέχρι πρόσφατα, «πότε θα πέσει καμιά πείνα να ξανάρθει ο κόσμος στα χωριά», με αναμνήσεις από την κατοχή...

http://ophioussa.blogspot.gr/2008/10/blog-post_1941.html