Η απόφαση του Συλλόγου να με τιμήσει σήμερα με συγκίνησε. Δεν ξέρω κατά πόσο αξίζω αυτή την αναγνώριση. ´Εκανα ό,τι μπορούσα για να προβάλω την ιστορία μας και τα γράμματά μας. Τίποτα παραπάνω. ´Ηταν και είναι αυτή η δουλειά μου. Θεωρώ ωστόσο αυτή τη διάκριση ως μια αναγνώριση ότι στη ζωή μου μακριά από την Ελλάδα δεν ξέχασα ποτέ την ιδιαίτερη πατρίδα μου, την Τήνο και τα Κελλιά, αλλά και ότι ούτε οι συγχωριανοί μου με ξέχασαν. Ο ´Ελληνας παραμένει πάντα ´Ελληνας, κι ας έχει και ξένα διαβατήρια. Και ο Ντηνιακός έχει πάντα μέσα του την Τήνο. Δεν φεύγει ποτέ από την Τήνο! Η ίδια η Τήνος δεν τον αφήνει να φύγει. Κι εγώ δεν την θαρρεύγομαι να την κρατώ μακριά για πολύ. Είναι πλανεύτρα η Οφιούσσα και μπορεί να με ξεχάσει. Βιώνω το κάθε ταξίδι μου στο νησί πολύ έντονα. Αφουγκράζομαι τον παλμό του νησιού και αναζητώ την ζωογόνο αύρα της θάλασσας, τον αέρα της και τους ανθρώπους της. Μόνο στην Τήνο μαϊνάρω. Τα σύντομα ταξίδια μου αυτά είναι περιδιαβάσεις/προσκυνήματα, είναι πάντα ένα νέο ξεκίνημα για μένα. Εκτελώ έτσι το χρέος μου. Γιατί το να ταξιδεύεις στη γενέτειρα είναι χρέος και μετάγγιση ζωής. Κερδίζεις χρόνια και αναγαλλιάζει η καρδιά σου. Είναι ένα ταξίδι που ξορκίζει το κακό. Η Τήνος έχει να σου δώσει τα αναζωογόνα νάματα. Την τιμητική αυτή διάκριση την αφιερώνω στους γονείς μου, στην μάνα μου, που την αισθάνομαι πάντα παρούσα, και στον πατέρα μου, που μου έκαναν το δώρο να γεννηθώ στα Κελλιά. Χωρίς αυτούς και χωρίς το χωριό μου δεν θα ξεκινούσα το ωραίο ταξίδι της ζωής στα μονοπάτια της γνώσης και της δράσης. Και είμαι περήφανος που γεννήθηκα στην Τήνο. Που έχει τόσα προσφέρει στην τέχνη και στον πολιτισμό με τα άξια παιδιά της. Δυστυχώς σήμερα δεν μπόρεσα να είμαι κοντά σας. Παρακολουθώ πάντα τις ωραίες και εύστοχες προσπάθειές σας για την προβολή και ανάδειξη των χωριών μας. Σας συγχαίρω για ό, τι κάνετε για το νησί και τα Κάτω Μέρη. Και είμαι βέβαιος ότι θα ανταμώσουμε στις 11 Σεπτεμβρίου στο ´Ιδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού, στη Χώρα, στην παρουσίαση του τελευταίου μου βιβλίου.
Nessun commento:
Posta un commento