Πάντα γελαστοί και γελασμένοι

Πριν από λίγο άκουγα το τραγούδι του Μητροπάνου ΄Πάντα γελαστοί΄ σε στίχους του Άλκη Αλκαίου. Θεωρώ ότι οι στίχοι ΄στα τρελλά όνειρα δοσμένοι/πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί/πάντα γελαστοί και γελασμένοι΄ είναι το πικρό ρεφραίν της γενιάς μου. Μιας γενιάς που ξέμεινε χωρίς ασφαλιστικές δικλείδες, έρμαιο των ιδεολογικών καταποντισμών. ΄Ανοίξαμε δρόμο στη ζωή΄, κυνηγήσαμε χίμαιρες και γελαστήκαμε, ο καιρός πέρασε και ΄χαθήκαμε μες στου κόσμου τη βοή΄, όπως στιχοπλέκει ο Νίκος Γκάτσος. Δεν είναι τόσο εύκολο για τη γενιά μου ΄ν΄αφήσει τον καιρό να γίνει χάδι δροσερό΄. Παντού μαράζι και αυταπάτες κι εμείς παραμένουμε ΄πάντα γελαστοί και γελασμένοι΄, με την ουτοπική ελπίδα ΄νά ΄ρθει η άσπρη μέρα και για μας΄.