Λόγοι προς αιθέρα φρούδοι έναντι κατόπτρου.

Αυτές τις μέρες συνέβησαν διάφορα περιστατικά που κλόνισαν συθέμελα τις ουτοπικές βεβαιότητές μου. Τρομοκρατικά συμβάντα σε βάρος Υπουργού, διαρροή κάλπικων ειδήσεων από τη γηραιά Αλβιόνα (perfidious Albion), αυστηρά ασφαλιστικά μέτρα κ.ο.κ. Χαλεπόν ο βίος Αθήνησιν! Ανησυχώ ωστόσο για τα περαιτέρω και ειδικά για τις αντενδείξεις και ανεπιθύμητες ενέργειες της οικονομικής ΄θεραπευτικής΄ αγωγής που επέβαλε η κυβέρνηση στους συμπατριώτες μου εν Ελλάδι. Διερωτώμαι μήπως η συνταγή του γιατρού είναι υπερβολική, γιατί άντε να βρεις τότε ένα αντίδοτο σε περίπτωση υπέρβασης της δοσολογίας. Κι έπειτα παραδόξως δεν βλέπω να έχουν εντοπιστεί και κατονομαστεί οι υπεύθυνοι αυτής της δημοσιονομικής παθολογίας που πλήττει την Ελλάδα. Κι όμως πρέπει να υπάρχουν και οφείλουν να την πληρώσουν πρωτίστως οι ίδιοι οι υπεύθυνοι κι όχι μόνο ο απλός κοσμάκης. Όπως έλεγε ο Σοφοκλής, ει δείν΄έδρασας, δεινά και παθείν σε δει. Φοβάμαι μήπως τα μέτρα που έχουν εξαγγελθεί προκαλέσουν άλλες παρενέργειες, δηλονότι κατάθλιψη, αβουλία, αφασία, αναισθησία, αναφροδισία και σταματάω εδώ την απαρίθμηση των νοσημάτων με στερητικό άλφα. Ο Αχαιός σωστά διευκρίνιζε ότι πεινώσι η Κύπρις πικρά και ο σοφός Ευριπίδης υπενθύμιζε εν πλησμονή τοι Κύπρις, εν πεινώντι δ΄ού. Αντιλαμβάνομαι ότι τώρα εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί δείπνου. Την Αφροδίτη όμως πώς να την αφήσουμε στο περιθώριο; Έχει εντούτοις η θεός! Γιατί χωρίς το τερπνόν, που μόνον η Αφροδίτη μας εξασφαλίζει, πώς θα διαλύσουμε αυτήν την καταχνιά που μας καταπιέζει. Το μόνο επικούρειο τετραφάρμακο είναι αυτή. Ιl trucco è tutto qui: Basta un poco di zucchero e la pillola va giù. Μια ζωή την έχουμε κι αν δεν τη γλεντήσουμε, τι θα καταλάβουμε, τι θα καταντήσουμε. Έχει η ...θεός! Αφροδίτη, παρηγόρησέ μας, γιατί την έχουμε βάψει. Ειδάλλως έχει η ...φαρμακευτική χημεία! Κι εμείς οι απόδημοι έχουμε περιπέσει σε πατριωτική κατάθλιψη. Και φοβόμαστε μετάδοση και εξάπλωση του παθογόνου δημοσιονομικού ιού και εκτός εθνικών συνόρων. Είμαστε όλοι σε ένα καζάνι. Σύνορα δεν υπάρχουν πιά και ούτε γυάλινοι πύργοι και δεν ξέρουμε πώς να αποστειρωθούμε. Αλλά λίγο χιούμορ επιβάλλεται σ΄αυτήν την περίσταση. Έχει ...η θεός, λέω εγώ. Προτιμώ να προσβλέπω σε μιά γυναικεία θεότητα. Ίσως συνέλθουμε όλοι από το μεθύσι της υπερκατανάλωσης και επανέλθουμε στην αυτάρκεια και ολιγάρκεια της ελληνικής υπαίθρου. Για μένα η Τήνος είναι πιθανόν μια λύση. Deve passare la nottata...έλεγε ο Eduardo De Filippo στην Ιταλία. Μπόρα είναι και θα περάσει, λέμε κι εμείς στην Ελλάδα. Χωρίς εφησυχασμό, εντούτοις. Και με τα μάτια 14. Και με την Αφροδίτη στο πλάι.