Ο δρόμος για Νάπολη περνά από την Τήνο και την Ύδρα ΑΓΓΕΛΟΣ ΡΕΝΤΟΥΛΑΣ

La pizza buona  si mangia anche a TINOS.

http://www.kathimerini.gr/981460/gallery/periodiko-k/good-life/o-dromos-gia-napolh-perna-apo-thn-thno-kai-thn-ydra

Αν (α) είστε από τους έξυπνους (ή τυχερούς) που διακόπτουν από την αστική καθημερινότητά τους τέλη καλοκαιριού-αρχές φθινοπώρου, αν (β) βρεθείτε Τήνο ή Ύδρα και (γ) αν σας αρέσει η λεπτή, ιταλικής λογικής πίτσα, σας έχω δύο πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις, όχι απλώς προτάσεις μαγαζιών, αλλά συγκεκριμένες γεύσεις που αξίζει να δοκιμάσετε. 

Η πρώτη στη Χώρα της Τήνου, σε ένα φασαριόζικο, ολοήμερο, παραλιακό καφέ-πιτσαρία-εστιατόριο κ.λπ. που το τρέχουν δύο ξαδερφάδες, οι Φραγκίσκες. Έτσι λέγεται και το μαγαζί, «Φραγκίσκες». Ωραιότατο το ζυμάρι, χειροποίητο, λεπτό, καλοψημένο σε ξυλόφουρνο. Αυτό που με εξέπληξε ήταν ο συνδυασμός των υλικών της επικάλυψης: ντόπιες αγκινάρες από σπιτική κονσέρβα (σαν ελαφρύ τουρσί) σε λεπτές φέτες, τυράκι ντόπιο (μάλλον και λίγη μοτσαρέλα), άφθονος μάραθος και φρέσκο κρεμμύδι. Α, και μπόλικο (με την καλή έννοια) ελαιόλαδο, που αγκαλιάζει τα υλικά και οξύνει τις γεύσεις. Εμβληματικά προϊόντα του νησιού (αγκινάρα, τυρί, μάραθος) σε μια πίτσα που θα ’πρεπε να καταγραφεί σε ένα συνταγολόγιο με την παραδοσιακή, αλλά και τη νέα τοπική κουζίνα του νησιού. 

Η άλλη πίτσα είναι υδραίικη. Και είναι –με μία λέξη– έξοχη. Όσοι ξέρουν ότι κατάγομαι από την Ύδρα μπορεί να με νομίσουν τοπικιστή, όμως η πραγματικότητα είναι ότι είμαι ιδιαίτερα αυστηρός με τα του τόπου μου. Πάντως, κατά τη γνώμη μου, ο Βασίλης Κόκκος του Caprice φτιάχνει την καλύτερη πίτσα στο νησί. Και από τις νοστιμότερες της επικράτειας. Δεν υπερβάλλω. Χρόνια τρώω στην κομψή πιτσαρία του, όμως κάτι φέτος μας έκανε κλικ: όλα ήταν πιο σωστά. Το ζυμάρι είναι σούπερ λεπτό, σε πάχος... χοντρού χαρτιού, νοστιμότατο – την επόμενη φορά θα ρωτήσω τι είδους αλεύρι χρησιμοποιεί. Τα της επικάλυψης σε αυτήν που θα βρείτε στον κατάλογο ως «ιταλική» είναι σε τέλεια ισορροπία: η γευστικώς εναργής σάλτσα ντομάτας, η καλή μοτσαρέλα, το καλό προσούτο, η ωμή ρόκα, όλα τα υλικά και τα αρτύματα σωστά. Μαζί πήραμε και τα χειροποίητα casarecce με φρέσκια σάλτσα ντομάτας και πρόβειο τυρί Αμαλιάδας (mamma mia!) και στην αρχή ένα λιμπιστικότατο καρπάτσιο λαβρακιού με ολίγον τζίντζερ. 

Φραγκίσκες, Παραλία Τήνου, Τ/22830-26.148. Ανοιχτά από το πρωί.

Caprice, Ύδρα, Τ/22980-52.454. Ανοιχτά από τις 18.00 και μετά.