Πώς αφήσαμε τις ώρες μας
και χάθηκαν,
Ούτε ένα δικό μας δευτερόλεπτο,
μέσα σε τόσα μεγάλα καλοκαίρια,
να δούμε τον ίσκιο ενός πουλιού
πάνω στα στάχυα
- μια μικρή τριήρης
σε μια πάγχρυση θάλασσα -
μπορεί μ' αυτήν
ν' αρμενίζαμε για έπαθλα σιωπηλά,
για κατακτήσεις πιο ένδοξες.
Δεν αρμενίσαμε.
Γιάννης Ρίτσος