Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία.

Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας ας έχωσι·
θέλει αρετήν και τόλμην
η ελευθερία.

Αυτή (και ο μύθος κρύπτει
νουν αληθείας) επτέρωσε
τον Ίκαρον· και αν έπεσεν
ο πτερωθείς κ’ επνίγη
θαλασσωμένος·

Αφ’ υψηλά όμως έπεσε,
και απέθανεν ελεύθερος.-
Αν γένης σφάγιον άτιμον
ενός τυράννου, νόμιζε
φρικτόν τον τάφον.

[δ'-κγ']

Εάν φιλοτιμούμεθα
‘να την ξαναποκτήσωμεν
μ’ ίδρωτα και με αίμα,
καλόν είναι το καύχημα
της αρχαίας δόξης.

Ανδρέας Κάλβος, Ωδή τετάρτη, εις Σάμον

Primo pellegrinaggio di Montresta a Mani. 14-18 marzo 2011.

Montresta visita Mani.

Per la prima volta dopo circa 4 secoli una delegazione di Montresta, guidata dal sindaco di Montresta, Antonio Zedda, visita la regione di Mani, in Grecia, invitata dal sindaco di Anatoliki Mani, Petros Andreakos. Questo pellegrinaggio è stato organizzato nell'ambito del programma NOSTOS, in collaborazione con la Federazione delle Comunità e Confraternite Elleniche d'Italia. Il metropolita di Mani, Crisostomo, ha accolto con molto affetto e con grandi onori la delegazione di Montresta. La televisione di Stato greca e la radio di Stato greca hanno seguito tutte le fasi di questo 'ritorno in patria' dei Montrestini. Sono stati annunciate le successive manifestazioni del NOSTOS. Presto partirà dalla rada di Itilo una barca a vela che farà lo stesso viaggio dei fuoriusciti di Mani nella seconda metà del '600, quando essi fecero rotta prima verso Corfù e la Corsica e dopo varie avventure verso la Sardegna e altre località del Mediterraneo. Tutti potranno seguire il viaggio per mare in diretta grazie a internet.

Οι Μανιάτες της Σαρδηνίας στη Μάνη,14/18 Μαρτίου 2011

Γιά πρώτη φορά μετά από 4 αιώνες περίπου οι Μανιάτες από την άγνωστη για πολλούς Μοντρέστα της Σαρδηνίας κατάφεραν να ξαναδούν τα ιερά χώματα της Μάνας Μάνης. Το προσκύνημα αυτό διοργάνωσε η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων και Αδελφοτήτων Ιταλίας σε συνεργασία με το Δήμο Ανατολικής Μάνης στα πλαίσια του προγράμματος ΝΟΣΤΟΣ. 28 κάτοικοι της Μοντρέστας με επικεφαλής το Δήμαρχο Antonio Zedda επισκέφτηκαν το Οίτυλο, την Αρεόπολη και όλα τα χωριά της Μάνης στο τριήμερο των εκδηλώσεων της Γιορτής της Μάνης 2011. Ο Δήμαρχος Πέτρος Ανδρεάκος και ο Μητροπολίτης Μάνης Χρυσόστομος τους υποδέχτηκαν με μεγάλες τιμές στη φιλόξενη πατρίδα των προγόνων τους. Ήδη βρίσκεται σε οργάνωση το επόμενο ταξίδι στην Καργκέζε της Κορσικής το Σεπτέμβρη 2011, πάντα στα πλαίσια του ΝΟΣΤΟΥ. Κατά τη διάρκεια της επίσημης αυτής επίσκεψης ανακοινώθηκαν οι προσεχείς εκδηλώσεις του ΝΟΣΤΟΥ. Μεγάλο ενδιαφέρον προβλέπεται να έχει το ταξίδι με ιστιοπλόο από το λιμάνι του Οιτύλου προς την Κορσική και τη Σαρδηνία που θα κάνει το ίδιο ταξίδι της διασποράς των Μανιατών λίγο μετά τα μέσα του 1600. Όλοι θα μπορούν να παρακολουθήσουν το ταξίδι μέσω Διαδικτύου.

http://www.facebook.com/

video/video.php?v=1939395885267&comments

MEGA TV: ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΡΑ MEGA

Εκεί που γιορτάζουν την έναρξη

της επανάστασης του 1821 στις...

17 Μαρτίου! 25-03-2011

http://www.ustream.tv/recorded/13357270

http://www.youtube.com/watch?v=jpAu-LkCYVQ&feature=related

Ξέσπασμα αγανάκτησης για την εγκατάλειψη των νησιών

Οι κυβερνήτες μας και οι ισχυροί της γης συζητούν για γεωπολιτική, χωρικά ύδατα, εκμετάλλευση κοιτασμάτων και υφαλοκρηπίδες σε επίσημες ή παρασκηνιακές διαβουλεύσεις που τα ΜΜΕ τις καταγράφουν εν συντομία με βραχυγραφικές συντμήσεις τύπου Διμερείς διαπραγματεύσεις για ΑΟΖ.

Τα προβλήματα ωστόσο ζώνουν τους Έλληνες νησιώτες σε αυτή την ποικιλόμορφη κρίση που ταλανίζει την οικουμένη και τα νησιά μας, στολίδια αληθινά του Αιγαίου περιπλανούνται ακυβέρνητα σαν καράβια μοναχικά στο πέλαγος και κινδυνεύουν να βουλιάξουν από την κακόβουλη και ασύστολη αμεριμνησία κάποιων που είτε τα αποποιούνται, είτε κακοποιούν το νησιώτικο περιβάλλον, είτε τα εκποιούν στα τραπέζια των ανταλλαγών, συναινώντας έτσι στην ασύδοτη εκμετάλλευση του θαλασσίου και έγγειου πλούτου, ερήμην των κατοίκων, είτε τα τυποποιούν σε θερινά τουριστικά πακέτα.

Όποιος γεννήθηκε σε αιγαιοπελαγίτικο νησί βλέπει τα πέτρινα νησιά να μαραίνονται, ξεχασμένα από θεούς και χριστιανούς, τα έρμα χωριά της ενδοχώρας να τα φυλάνε ρυτιδιασμένοι από τις δομικασίες της ζωής συνταξιούχοι που με εγκαρτέρηση μετράνε τον καιρό τους σε καφενέδες θλιμμένους και σε καλντερίμια με λιγοστές φωνές, πολλά σπιτικά ερειπωμένα και στοιχειωμένα κι άλλα αμπαρωμένα με τις μνήμες να τρίζουν των περασμένων σε σκονισμένα και σαρακιασμένα συρτάρια, τα σχολεία ορφανεμένα από χρόνια, τους κήπους, τα χωράφια και τα περιβόλια παραδομένα στη βορά του αδυσώπητου χρόνου, τα αμπέλια εγκαταλειμμένα και λεηλατημένα από τα αγριοκάτσικα, τα αλώνια χορταριασμένα, τις απαξιωμένες ξερολιθιές στις πετροπλαγιές, αληθινούς τοίχους της ζωής των ξωμάχων του χτες, όπως κάποιοι εικαστικά τις κατονομάζουν, μια και παλιά συγκρατούσαν και δάμαζαν τη στερημένη και άγονη γη εξασφαλίζοντας μαγικούς μικροβιοτόπους, χωρίς πιά συντήρηση και σε πλήρη εξάλειψη.

Αυτή είναι η μοίρα των νησιών τα τελευταία πενήντα χρόνια και ειδικά το χειμώνα που είναι καταδικασμένα σε απόλυτη μοναξιά με ελάχιστη συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση και μηδαμινή τουριστική επιβατική κίνηση.

Πολλά από αυτά τα νησιά κατατάσσονται γραφειοκρατικά και ανελέητα στις άγονες δρομολογιακές γραμμές (non profit line), λόγω έλλειψης κυβερνητικού, επιχειρηματικού και εφοπλιστικού ενδιαφέροντος και εγκληματικής αδιαφορίας των συνελλήνων.