Διάβασα με ενδιαφέρον την Επιφυλλίδα του καθηγητή Μπαμπινιώτη στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ (Νέες Εποχές 11/07/2010). Ο γνωστός γλωσσολόγος αναρωτιέται πώς μπορεί σήμερα το ελληνικό σχολείο να διαμορφώσει πολίτες ικανούς να αντιμετωπίσουν τη σημερινή οικονομική κρίση. Κατά τη γνώμη του πρέπει το ΄αναμορφωμένο΄ σχολείο να καλλιεργήσει την κριτική σκέψη και να αναβαθμίσει τον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική παιδεία που στις μέρες μας είναι υποτιμημένες αξίες.
Για τον Μπαμπινιώτη, όποιος επιχειρηματολογεί για αντιμετώπιση κρίσεων ερήμην τής παιδείας και τού πολιτισμού κινείται μεταξύ αφέλειας και κυνισμού. Γιατί δεν μιλάμε απλώς για χρήματα και οικονομικά μεγέθη, αλλά για ανθρώπους και για την ποιότητα τής ζωής τους, για ανθρώπους με ψυχή, με σκέψη, με συναισθήματα. Δεν είναι, λοιπόν, αυτά κύριο μέλημα τής παιδείας και τού πολιτισμού; Και η όποια οικονομική κρίση δεν είναι τελικά προϊόν κρίσης αξιών, φανερής ή λανθάνουσας τάσης για εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και τελικά έλλειψη καλλιέργειας, ιδανικών, έλλειψη παιδείας με την πιο βαθιά και ουσιαστική της έννοια;
