ΤΑ ΚΕΛΛΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ

ΤΑ ΚΕΛΛΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ
Και στα Κελλιά με χρώματα άσπρα και ήλιο μεθούν

lunedì 29 ottobre 2018

Μισή χιλιετία του Νεώτερου Ελληνισμού στη Νάπολη και τη Νότια Ιταλία. Εκδήλωση στην Αθήνα (9 Νοεμβρίου 2018)


Η Εκδήλωση της Ελληνικής Κοινότητας Νάπολης και Καμπανίας διοργανώθηκε σε συνεργασία με την Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών και με την αιγίδα της Ιταλικής Πρεσβείας και την στήριξη του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Νάπολης (MANN).
Κύριος ομιλητής: καθ. Ιωάννης ΧΑΣΙΩΤΗΣ του Αριστοτέλειου Πανμίου  Θεσσαλονίκης.
Θα χαιρετήσουν ο Πρέσβυς της Ιταλίας Koς Efisio Luigi MΑRRAS, ο Διευθυντής της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής, καθ. Κος Emanuele PAPI, ο Διευθυντής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Νάπολης Κος Paolo GIULIERINI και ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Νάπολης και Καμπανίας Κος Παύλος ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ. 
Προλογίζει ο Γιάννης Κορίνθιος.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον φίλο Κο Carmelo DI NICUOLO της SAIA από όλους τους Έλληνες και Φιλέλληνες της Νάπολης για την καθοριστική συμβολή του στην επιτυχία αυτής της πρωτοβουλίας.

domenica 28 ottobre 2018

Grecia, il grande gesto del presidente Mattarella a Salonicco e la visita a Cefalonia al Memoriale ai caduti italiani


Mattarella alla parata militare odierna a Salonicco insieme all'omologo greco, Prokopios Pavlopoulos, in occasione della festa nazionale, che ricorda il rifiuto della Grecia di accettare l'ultimatum di Mussolini nel 1940.
Pavlopoulos e Matarrella successivamente si sono recati a Cefalonia per rendere omaggio ai militari italiani della divisione Acqui, caduti durante l'eccidio di Cefalonia subito dopo l'Armistizio, e ai morti greci durante la Resistenza nazionale.

Η ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΙΤΑΛΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΜΑΤΑΡΕΛΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΟΥ "OXI". ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΟΧΙ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Μια παρουσία με κορυφαίο συμβολισμό.
Ο Πρόεδρος της Ιταλίας  Σ. Ματαρέλα σήμερα στην εξέδρα των επισήμων στην στρατιωτική παρέλαση του ΟΧΙ στην Θεσσαλονίκη.


Μετά τη λήξη της παρέλασης οι κ.κ. Παυλόπουλος και Ματαρέλα μετέβησαν στην Κεφαλονιά για την κατάθεση στεφάνου στο μνημείο των πεσόντων Ιταλών.

sabato 27 ottobre 2018

Ioannis Chassiotis, I greci a Napoli e in Italia Meridionale, Atene, SAIA, 9 novembre, ore 18.00

Conferenza 
prof. Ioannis Chassiotis (Università di Salonicco)
I greci a Napoli e in Italia Meridionale: organizzazione, ideologia e integrazione (in greco)
in collaborazione con l'Ambasciata d'Italia ad Atene

La comunità ellenica di Napoli (che quest’anno celebra mezzo millennio di storia) è indiscutibilmente legata non solo alle sorti dell’elemento greco ortodosso d’Italia (in modo particolare di quella meridionale), ma anche alla storia delle relazioni dell’Ellenismo con l’intera regione europea. In occasione di questa conferenza si presenteranno sinotticamente tutte le principali fasi relative allo sviluppo demografico e all’organizzazione di questa cellula dinamica della Diaspora neoellenica, ma anche aspetti dei percorsi ideologici, oltre che relativi al processo di integrazione dei suoi esponenti nel contesto sociale in primo luogo dell’Italia meridionale e successivamente dell’intera penisola italiana. 



venerdì 26 ottobre 2018

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΑΣΙΩΤΗΣ, Οι Έλληνες της Νεάπολης και της Κάτω Ιταλίας, Αθήνα, Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή, 9 Νοεμβρίου, 6 μ.μ.


Ομιλία
καθ. I. Χασιώτης (ΑΠΘ)
Οι Έλληνες της Νεάπολης και της Κάτω Ιταλίας: οργάνωση, ιδεολογία και ενσωμάτωση
για τα 500 χρόνια από την ίδρυση της ελληνικής κοινότητας της Νάπολης (1518-2018)
σε συνεργασία με την Ιταλική Πρεσβεία 
Η ελληνική κοινότητα της Νεάπολης (που συμπληρώνει εφέτος συνεχή διαδρομή μισής χιλιετίας) είναι άρρηκτα συνδεδεμένη όχι μόνο με τη μοίρα του ελληνορθόδοξου στοιχείου τής Ιταλίας (ιδίως της νότιας), αλλά και με την ιστορία των σχέσεων του Ελληνισμού με ολόκληρο τον ευρωπαϊκό κόσμο. Στη διάλεξη θα παρουσιαστούν συνοπτικά οι κυριότερες φάσεις που αφορούν τη δημογραφική εξέλιξη και την κοινοτική οργάνωση της δυναμικής αυτής εστίας της νεοελληνικής Διασποράς, αλλά και την ιδεολογική διαδρομή και την ενσωμάτωση των μελών της στο κοινωνικό περιβάλλον, καταρχήν της νότιας Ιταλίας και στη συνέχεια ολόκληρης της ιταλικής χερσονήσου. Στη διάλεξη θα παρουσιαστούν συνοπτικά οι κυριότερες φάσεις που αφορούν τη δημογραφική εξέλιξη και την κοινοτική οργάνωση της ελληνικής κοινότητας της Νεάπολης, αλλά και την ιδεολογική διαδρομή και την ενσωμάτωση των μελών της στο κοινωνικό περιβάλλον, καταρχήν της νότιας Ιταλίας και στη συνέχεια ολόκληρης της ιταλικής χερσονήσου.
https://www.scuoladiatene.it/el/eventi-icagenda-3/97-i.html

giovedì 25 ottobre 2018

Eκείνοι που θέλησαν να πιάσουν το μεγάλο καράβι. Η νεοελληνική Διασπορά στη Νάπολη και τη Νότια Ιταλία.





Φέτος κλείνουν 500 χρόνια από την ανέγερση της Ελληνικής Εκκλησίας στη Νάπολη.






Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών

Νοεμβρίου 2018, 6 μ.μ.

Στην Αθήνα θα κλείσει με μια διάλεξη του καθ. Ιωάννη Χασιώτη, στις 9 Νοεμβρίου, η σειρά των δράσεων της Ελληνικής Κοινότητας Νάπολης και Καμπανίας, σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ιταλίας και την Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή, για τα 500χρονα της νεοελληνικής διασποράς στη Νάπολη.  
Οι γραμμές που ακολουθούν αποτελούν τμήμα της εισήγησής  μου στην εκδήλωση. 


Το φαινόμενο της ελληνικής Διασποράς είναι τόσο παλιό όσο και η ιστορία των Ελλήνων. Το ελληνικό έθνος μπορεί να χαρακτηριστεί ως έθνος της Διασποράς από τις απαρχές της εμφάνισης του. 
Ο Έλληνας στις δύσκολες συγκυρίες έβρισκε πάντα εκτόνωση και διέξοδο με την αποδημία. 
Αιτίες οικονομικές και πολιτικές, αλλά και άλλες που ξεκινούν από την ψυχοσύνθεση του Ελληνα, οδήγησαν από τους αρχαιότατους χρόνους τους Ελληνες στην Μαύρη Θάλασσα και σε όλες τις ακτές της Μεσογείου. 
Στη Νότια Ιταλία ήδη από την αρχαιότητα υπήρχε μια συμπλεκτική σχέση των δύο λαών, Ελλήνων και Ιταλών.
Η Μεσόγειος δεν είναι απλώς μία θάλασσα. Η ιστορία της δεν μπορεί να διαχωριστεί από τον στεριανό κόσμο που την περιβάλλει, "όπως δεν μπορούμε να αποσπάσουμε τον πηλό από τα χέρια του τεχνίτη που τον πλάθει", έγραφε ο μεγάλος Γάλλος ιστορικός Φερνάν Μπρωντέλ.
Οι διάφορες κοινότητες της διασποράς όχι μόνο διέδωσαν την ελληνική παιδεία στην Ευρώπη, αλλά και ευνόησαν παράλληλα τις πολιτιστικές και οικονομικές ανταλλαγές ανάμεσα στην Ευρώπη και την ανατολική Μεσόγειο.
Η ιστορική διασπορά ήταν σπορά και άπλωμα του Ελληνισμού σε νέες εστίες. 
Από τη μια η μητροπολιτική κοιτίδα, το λίκνο, από την άλλη οι διασπορικοί θύλακες, οι παροικίες και οι ομογενειακές νησίδες, οι παραφυάδες. 
Η ιστορική διασπορά υπήρξε ένα πετυχημένο μπόλιασμα του Ελληνισμού στις χώρες που δέχτηκαν μεταναστευτικά κύματα κατά την Τουρκοκρατία, αλλά και πρωτύτερα και αργότερα. 
Υπόδουλος και απόδημος Ελληνισμός ήταν συγκοινωνούντα δοχεία την περίοδο της τουρκοκρατίας. Οι δίαυλοι επικοινωνίας υπήρξαν πάντα ανοικτοί. Οι απόδημοι συντηρούσαν δεσμούς με τη χώρα καταγωγής και είχαν την προσδοκία του νόστου.
O Έλληνας της Διασποράς συναισθηματικά δεν έκοβε ποτέ τον λώρο με το έθνος. Βέβαια τις ρίζες και καταβολές του δεν τις ξεχνούσε! Όμως οι ρίζες  του απλώνονταν και διακλαδίζονταν σε νέα χώματα, κι ο κάθε απόδημος ήταν σαν τον Οδυσσέα του Τέννυσον...ένα μέρος απ΄όσα γνώρισε στα ταξίδια της ζωής του.
Έτσι με τα συνεχή ρεύματα μετοικεσίας επεκτάθηκε ο απανταχού Ελληνισμός σε μια νέα Μεγάλη Ελλάδα, που δεν είναι μόνο η γνωστή ιστορική Magna Graecia, αλλά μια ιδεατή χωρίς σύνορα Ελλάδα των απανταχού Έλλήνων.
Το 2015 είχαμε εγκαινιάσει στη Νάπολη μια σειρά εκδηλώσεων για τον εκεί νεώτερο διασπορικό Ελληνισμό.
Η Νάπολη, πόλη ανοικτή, ανεκτική και φιλόξενη, πόλη με ανοικτούς ορίζοντες, πόλη πλούσιου πολυπολιτισμικού παρελθόντος, άνοιγε τη φιλόξενη «αγκαλιά» της ανά τους αιώνες σε όλους τους κατατρεγμένους κάθε εποχής και αποτελεί ιστορικά ένα θετικό παράδειγμα πόλης του διαλόγου και του σεβασμού των διαφορετικών πολιτισμών. Λόγω της καίριας θέσης της και του λιμανιού της, υπήρξε πάντα κομβικό σημείο συνάντησης λαών και πολιτισμών.
Οι Έλληνες της Νάπολης και της Νότιας Ιταλίας συναποτελούσαν διακριτές κοινωνικές ομάδες (παροικίες) με μια κοινωνική καταξίωση.
Γι΄ αυτό στήσαμε το 2015 μια Έκθεση στα Γενικά Αρχεία του Κράτους που παρέμεινε ανοικτή για τέσσερεις μήνες, με αρχειακά εκθέματα, εισαγωγικά κείμενα, χάρτες, διαγράμματα, κειμήλια, φωτογραφίες, έντυπο υλικό και άλλα αντικείμενα που έδιναν μια ενδεικτική εικόνα μισής χιλιετίας της ιστορικής εστίας της Νάπολης.
Για τον Χασιώτη η κατανόηση βασικών ζητημάτων της νεότερης και σύγχρονης ελληνικής πολιτικής και κοινωνικής ιστορίας είναι αδύνατη, αν δε συνυπολογιστεί και ο σημαντικός ρόλος της νεοελληνικής Διασποράς.
Ο Απόδημος Ελληνισμός αποτελεί πτυχή της Ελληνικής Ιστορίας  και της Ιστορίας της Νότιας Ιταλίας και της Μεσογείου. Η νεώτερη και η σύγχρονη ελληνική και ευρωπαϊκή ιστορία είναι στενά συνυφασμένη με το διαχρονικό φαινόμενο της Διασποράς του Ελληνισμού. 
Η διασπορά των Ελλήνων είναι λοιπόν ένα κλειδί για να κατανοήσουμε όχι μόνο την ιστορία του νεώτερου Ελληνισμού στην Ευρώπη και στη Μεσόγειο αλλά και την ίδια την ιστορία της Ευρώπης.
Η Μεσόγειος είναι ένας σύνθετος γεωγραφικός χώρος, που διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο γιατί ευόδωσε τη διασπορά του Ελληνισμού ανά τους αιώνες ως μεγάλο σταυροδρόμι διακινούμενων ομάδων, κόσμων και πολιτισμών και δεν μπορεί να διαχωριστεί από την ιστορία της διασποράς του Ελληνισμού και όλων των άλλων μαζικών μετοικήσεων και μεταναστεύσεων που την διέσχισαν και την διασχίζουν.


Γιάννης Κορίνθιος

mercoledì 24 ottobre 2018

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ



Με θλίψη διαπιστώνουν για άλλη μια φορά οι φιλόλογοι πως δεν έχει τέλος η επίθεση που δέχονται τα ανθρωπιστικά μαθήματα. 

Μετά από την κατάργηση των Λατινικών και την αποδόμηση της διδασκαλίας της Ιστορίας στην Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, έρχεται νέα υπουργική εγκύκλιος η οποία εξαιρεί το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών από τα εξεταζόμενα γραπτώς μαθήματα Γενικής Παιδείας στις προαγωγικές εξετάσεις της Β΄ Λυκείου πλαισιώνοντας έτσι με νέα μέτρα την πολιτική της προϊούσας υποβάθμισης των φιλολογικών μαθημάτων. 
Με δεδομένο ότι στη Β΄ Λυκείου διδάσκονται δυο κορυφαία κείμενα, μείζονος μορφωτικής αξίας, η Αντιγόνη και ο Επιτάφιος Λόγος του Περικλέους, καταλαβαίνει κανείς το πώς οι εμπνευστές αυτής της πολιτικής αντιλαμβάνονται τη γενική παιδεία: χωρισμένη σε δύο ομάδες, οι οποίες σε τελευταία ανάλυση αντιστοιχούν σε διάκριση πρωτευόντων και δευτερευόντων μαθημάτων —σύμφωνα με την παλιά εκπαιδευτική ορολογία. Στη δεύτερη κατατάσσονται, υποβαθμισμένα πλέον στη συνείδηση των μαθητών —καθώς δεν θα περιλαμβάνονται πλέον στα εξεταζόμενα στις προαγωγικές εξετάσεις—, τα δύο αυτά εμβληματικά κείμενα, θεμελιώδη για τη διαμόρφωση της συνείδησης του σκεπτόμενου, ενεργού και ευαίσθητου δημοκρατικού πολίτη ενώ πολύ φοβόμαστε ότι προαναγγέλλεται με τα μέτρα αυτά η ολοσχερής κατάργηση της διδασκαλίας τους. 
Η Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων ζητεί να σταματήσει επιτέλους αυτή η πολιτική, η οποία πλήττει τις καλύτερες παραδόσεις του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος —τις ανθρωπιστικές — και, παράλληλα, διογκώνει απερίσκεπτα τις αρνητικές —αυτές που καλλιεργούν την ήσσονα προσπάθεια και αγνοούν την ύψιστη παιδαγωγική αρχή, πως τα αγαθά της παιδείας κόποις κτῶνται και πως η γνώση είναι μόχθος, περιπέτεια και αγώνισμα ελευθερίας. 

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΠΕΦ
Η Πρόεδρος
Τασούλα Καραγεωργίου, δ.φ. Ο Γενικός Γραμματέας
Αντώνης Μαστραπάς, δ.φ.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ
Πολυτεχνείου 6, 10433 Αθήνα
τηλ.: 210-5243434,
fax: 210-5228231Α
e-mail: p-e-f@otenet.gr
http://www.p-e-f.gr
Αθήνα, 22/10/2018


Ευτυχώς που στα Ιταλικά Κλασσικά Λύκεια δεν υποβαθμίζονται και δεν εξαιρούνται από την εξεταζόμενη ύλη. 
Μην ξεχνάμε ότι η καθιέρωση στην Ελλάδα της Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας και Ελληνικού Πολιτισμού ξεκίνησε το 2014 με την κινητοποίηση της Ομογένειας Ιταλίας και των μαθητών και των καθηγητών των Ιταλικών Κλασσικών Λυκείων.



giovedì 18 ottobre 2018

Ο λόγος της απελευθερώσεως του Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ στην Αθήνα στις 18 Ὀκτωβρίου 1944 και μια Έκθεση στην Cava de'Tirreni, ¨ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΤΑΘΜΟ¨ της εξόριστης Ελληνικής Κυβέρνησης.

Τον Απρίλιο του 2012 με πρωτοβουλία του τότε δημάρχου της Cava de'Tirreni, Marco Galdi, είχαμε στήσει μια Έκθεση για τον ¨Τελευταίο Σταθμό¨ της εξόριστης Ελληνικής Κυβέρνησης Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ στην Cava de'Tirreni.












Βλέπε  https://kellianos.blogspot.com/2012/05/cava-detirreni-2842012.html

Ευχαριστώ τον πτέραρχο Κο ΣΤ. ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ που μου έδωσε την ευκαιρία να αναρτήσω αυτό το σημαντικό κείμενο.

Ο Λόγος της απελευθερώσεως του προέδρου Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ στην Αθήνα που μόλις είχε απελευθερωθεί (18 Οκτωβρίου 1944)

«Ἀσπαζόμεθα τὴν ἱερὰν γῆν τῆς Ἐλευθέρας Πατρίδος... Οἱ Βάρβαροι, ἀφοῦ ἔβεβήλωσαν, ἐπυρπόλησαν καὶ ἐδήωσαν, ἐπὶ τρία καὶ ἥμισυ ἔτη, πιεζόμενοι πλέον ἀπὸ τὴν συμμαχικὴν νίκην καὶ τὴν ἐθνικήν μας ἀντίστασιν τρέπονται εἰς φυγήν. Καὶ ἡ Κυανόλευκος κυματίζει μόνη εἰς τὴν Ἀκρόπολιν...
Ἀπὸ τὰ βάθη τῆς Ἱστορίας οἱ ἑλληνικοὶ αἰῶνες πανηγυρίζουν τὴν ἐπάνοδον τῆς Ἐλευθερίας εἰς τὴν ἀρχαίαν Πατρίδα της. Καὶ στεφανώνουν τὴν Γενεάν μας. Διότι ὁλόκληρος ὁ Λαός μας ὑπῆρξεν ἀγωνιστὴς τῆς Ἐλευθερίας. Δὲν εὑρίσκεται ἀσφαλῶς εἰς τὴν κατεχομένην Εὐρώπην ἄλλο παράδειγμα τόσης καθολικῆς ἀντιστάσεως καὶ τόσης ἀκλονήτου αἰσιοδοξίας διὰ τὴν τελικὴν Νίκην.
Ἀλλὰ πρὸς Σὲ περισσότερον, Λαὲ τῶν Ἀθηνῶν, Λαὲ τῆς περιφερείας τῆς Πρωτευούσης, ἀνήκει ὁ ἐθνικὸς ἔπαινος. Ἐδῶ ἐπάλλετο ἡ ἀδάμαστος καρδία τῆς Ἑλλάδος. Ἐδῶ ἦσαν εὐτυχεῖς ὅσοι ἐπροκινδύνευαν καὶ κατεθλίβοντο, ὅσοι δὲν εἶχαν τὴν εὐκαιρίαν νὰ κινδυνεύσουν...
Καὶ πρός Σᾶς, Νέοι καὶ Νέαι, ἐκφράζομεν τὸν θαυμασμόν μας. Εἴχατε μεταβάλει εἰς καθημερινὴν συνήθειαν τὴν πρόκλησιν τοῦ ἐχθροῦ καὶ τὴν περιφρόνησιν τοῦ θανάτου. Ἐμπρὸς εἰς τὰ στόμια τῶν πολυβόλων του ἐζητωκραυγάζατε τὴν Ἑλλάδα!
Ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνικὸς Λαὸς ἔχει καταστῆ ἄξιος τῆς Πατρίδος. Μὲ τὸ πέρασμα τῶν καιρῶν, εἰς τὸ περίλαμπρον ἔπος τῆς Ἀλβανίας θὰ προστεθῆ καὶ ὁ μῦθος τῆς καθολικῆς ἀντιστάσεως...
Ἄπειρα ὅμως ὑπῆρξαν τὰ θύματα τῶν Βαρβάρων... Ὕποκλινόμεθα εὐλαβῶς ἐνώπιον τῶν ὀνομαστῶν καὶ ἀνωνύμων μαρτύρων τῆς Ἐλευθερίας. Εἰς τὴν εὐγνωμοσύνην τοῦ Ἔθνους αἰωνία θὰ εἶναι ἡ μνήμη των...
Καὶ ἐκτὸς τῆς δούλης Πατρίδος, εἰς τὸ κοινὸν Συμμαχικὸν μέτωπον τῆς Ἐλευθερίας, τὰ τέκνα τῆς Ἑλλάδος ἐξηκολούθησαν τὸν ἀγῶνα. Καὶ τὸ Πολεμικὸν καὶ τὸ Ἐμπορικὸν Ναυτικόν μας ἐπὶ τέσσερα ἔτη μάχονται, προσφέρουν σκληροτάτας θυσίας καὶ ἐπιτελοῦν ἡρωϊκὰ κατορθώματα.
Καὶ ἡ ἀπαράμιλλος Ἀεροπορία μας εὑρίσκεται εἰς τὴν πρώτην γραμμὴν καὶ θεωρεῖται ἀπὸ τὴν συμμαχικὴν ἡγεσίαν ὑπόδειγμα.
Καὶ ὁ στρατός μας τῆς Μέσης Ἀνατολῆς μᾶς ἔδωσε τὸ Ἐλ-Ἄλαμέϊν, τὸν Ἱερὸν Λόχον καί, προχθές, τὴν δόξαν τοῦ Ρίμινι. Ἡ ἐλευθέρα Πατρὶς ἀναμένει μὲ βαθεῖαν συγκίνησιν τὰ ξενητεμένα παιδιά της, τὰ ὁποῖα σήμερον μὲ τόσην ἀκαταμάχητον νοσταλγίαν στρέφουν πρὸς τὰς ἀκτάς μας ἀνυπόμονα τὰ ὑγρὰ βλέμματά των...
Ἀλλὰ κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς μεγάλης αὐτῆς Ἐθνικῆς χαρᾶς ἐπιθυμοῦμεν νὰ ἀπευθύνωμεν εὐγνώμονα χαιρετισμὸν καὶ πρὸς τοὺς Μεγάλους Συμάχους μας. Ὑπῆρξαν σταθεροὶ καὶ θερμοὶ παραστάται μας καθ' ὅλην τὴν διάρκειαν τοῦ κοινοῦ ἀγῶνος. Καὶ εἰς ἡμέρας δοκιμασίας καὶ εἰς ἡμέρας χαρᾶς εὑρίσκοντο εἰς τὸ πλευρόν μας. Ὅταν ὁ κατακλυσμὸς τῶν Βαρβάρων ἐκάλυπτε τὴν Πατρίδα μας καὶ οἱ στρατιῶται τῆς Μεγάλης Βρεταννίας ἐγκατέλειπαν τὴν Ἑλλάδα, μᾶς ὑπεσχέθησαν ὅτι θὰ ἐπανέλθουν ἐλευθερωταί. Καὶ σήμερον τηροῦν τὸν λόγον των. Τοὺς ἐκφράζομεν τὴν βαθυτάτην εὐγνωμοσύνη τοῦ Ἔθνους.
Ι. Ὁ ἀγὼν συνεχίζεται
Ἀλλὰ ὁ ἀγὼν συνεχίζεται. Οἱ Βάρβαροι ὑπάρχουν ἀκόμη εἰς τὴν Ἑλλάδα. Καὶ τὸ μέτωπον τῆς Ἐλευθερίας δίδει τὴν τελευταίαν του μάχην ἐναντίον τοῦ Ναζισμοῦ. Εἰς τὴν τελικὴν αὐτὴν φάσιν τοῦ ἀγῶνος τῆς Ἐλευθερίας ἐναντίον τῆς Βαρβαρότητος, κατὰ τὴν ὁποίαν ἀκόμη καὶ οἱ χθεσινοὶ ἡττημένοι προσπαθοῦν νὰ παρεμβληθοῦν, παριστάνοντες τοὺς «συνεμπολέμους», ἡ Ἑλλάς, ὁ ἔνδοξος πρωταγωνιστής, δὲν δύναται ν' ἀπουσιάσῃ. Μέχρι τῆς τελικῆς νίκης θὰ εἴμεθα συμπαραστᾶται τῶν Μεγάλων Συμμάχων μας.
II. Ἡ λογοδοσία τοῦ παρελθόντος
Ἡ Κυβέρνησις, ἐπανερχόμενη εἰς τὴν Ἐλευθέραν Πατρίδα, ὀφείλει νὰ λογοδοτήσῃ διὰ τὸ παρελθὸν καὶ νὰ χάραξῃ τὰς κατευθύνσεις τοῦ μέλλοντος.
Ἀχάριστος εἶναι σήμερον ἡ ἀναδρομὴ εἰς τὸ παρελθόν. Ἀρκούμεθα εἰς τὴν διαπίστωσιν ὅτι ἐκληρονομήσαμεν ἐρείπια εἰς τὴν Μέσην Ἀνατολὴν καὶ ἔνοπλον διαίρεσιν εἰς τὴν δούλην Πατρίδα... Σύμφωνα μὲ τὸν πικρὸν λόγον τοῦ ἡγέτου τῆς Μεγάλης Βρεταννίας «ἡ αἴγλη τῆς Ἑλλάδος εἶχεν ἀμαυρωθῆ».
Καὶ σήμερον ἡ Κυβέρνησις, εὑρισκομένη ἐνώπιον τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ διακηρύξῃ ὅτι καὶ ἡ συμμαχικὴ θέσις τῆς Ἑλλάδος ἔχει ἐπανεύρει τὴν παλαιάν της αἴγλην. Καὶ αἱ ἔνοπλοι δυνάμεις μας, παλλόμεναι ἀπὸ πίστιν πρὸς τὴν Πατρίδα, καθ' ἡμέραν δοξάζονται. Καὶ ἡ σημερινὴ πάνδημος συγκέντρωσις ἀποδεικνύει ὅτι ἔχομεν ὑπερνικήσει τὸν ἐμφύλιον πόλεμον καὶ ὅτι ἔχει ἐπιβληθῆ ἡ ἰδέα τῆς Ἐθνικῆς Ἑνώσεως.
Περισσότερον ὅμως ἐνδιαφέρει τὸ μέλλον...
III. Αἱ κατευθύνσεις τοῦ μέλλοντος - Ἐθνικὴ Ἀποκατάστασις
Ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τοῦ Λιβάνου διεκηρύξαμεν ὅτι κύριος σκοπὸς τῆς Κυβερνήσεως εἶναι ἡ Ἐθνικὴ Ἀπελευθέρωσις καὶ Ἀποκατάστασις. Ἡ Ἐθνικὴ Ἀπελευθέρωσις, εὐτυχῶς, συντελεῖται. Ὑπολείπονται ἀκόμη εἰς τὴν Χώραν μας βάρβαροι, ἀλλὰ δὲν εἶναι μακρὰν ἡ ἡμέρα τῆς πλήρους ἀπολυτρώσεως.
Οἱ Βούλγαροι εἶχαν ἐλπίσει ὅτι μὲ τὰ τεχνάσματα τῆς τελευταίας στιγμῆς θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ ἐξαπατήσουν τοὺς Συμμάχους καὶ νὰ παραμείνουν εἰς τὰ ἱερά μας ἐδάφη. Μὲ τὸ διάγγελμα τῆς 28 Σεπτεμβρίου ἐξ Ἰταλίας εἴχαμεν ἤδη ἐξαγγείλει ὅτι «ἀποτελεῖ ἀπόφασιν ὅλων τῶν Μεγάλων Συμμάχων μας, καὶ τῆς Μεγάλης Βρεταννίας καὶ τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν καὶ τῆς Σοβιετικῆς Ρωσίας, ὅπως οἱ Βούλγαροι ἀμέσως, ἄνευ ὅρων καὶ ἄνευ συζητήσεων ἐγκαταλείψουν τὰ ἑλληνικὰ ἐδάφη». Καὶ ἡ διαβεβαίωσίς μας, ἐν τῶ μεταξύ, ἔχει ἐπαληθεύσει. Οἱ Βούλγαροι διετάχθησαν καὶ ἠναγκάσθησαν ν' ἀποδεχθοῦν ὅπως ἐντὸς δέκα πέντε ἡμερῶν ἐγκαταλείψουν τὴν Μακεδονίαν καὶ τὴν Θράκην, εἰς τὰς ὁποίας ἀπεστάλησαν ἤδη Ὑπουργοὶ ἀντιπρόσωποι τῆς Κυβερνήσεως διὰ τὴν ἐγκατάστασιν Ἑλληνικῶν Ἀρχῶν.
Πρὸς τὰ θύματα τῶν βαρβάρων τῆς Βαλκανικῆς, τοὺς ἀδελφούς μας τῆς Μακεδονίας καὶ Θράκης, εἴτε εὑρίσκονται εἰς τὸ ἐσωτερικόν τῆς Βουλγαρίας, εἴτε εἰς τὴν ἐλευθέραν Ἑλλάδα, εἴτε παρέμειναν ἐπὶ τόπου καὶ ἐδοκιμάσθησαν περισσότερον, ἡ Κυβέρνησις, συμμεριζομένη τὴν βαθυτάτην ἐθνικήν των συγκίνησιν, παρέχει τὴν διαβεβαίωσιν ὅτι θὰ εἶναι στοργικὸς συμπαραστάτης διὰ τὴν ἐπάνοδον εἰς τὰς ἐρημωθείσας ἑστίας των καὶ τὴν ἀποκατάστασιν τῆς οἰκονομικῆς των ζωῆς.
Ἀλλὰ σκοπός μας δὲν εἶναι μόνον ἡ Ἐθνικὴ Ἀπελευθέρωσις. Εἶναι ἐπίσης καὶ ἡ Ἐθνική μας Ὁλοκλήρωσις. Τὸ Συμβόλαιον τοῦ Λιβάνου, τὸ ὁποῖον ἔχουν συνυπογράψει ὅλα τὰ κόμματα ὅσα μετέχουν εἰς τὴν Κυβέρνησιν, ὁρίζει ὡς περιεχόμενον τοῦ ἐθνικοῦ μας προγράμματος «τὴν πλήρη ἐθνικήν μας ἀποκατάστασιν καὶ τὴν πλήρη ἀσφάλειαν τῶν νέων συνόρων μας».
Ἡ Βόρειος Ἤπειρος ἀποτελεῖ ἀναπόσπαστον τμῆμα τῆς Ἑλλάδος. Καὶ ἔχει προσφάτως καθαγιασθῆ καὶ ἀπὸ τοὺς τάφους τῶν ἡρώων μας. Τὰ Δωδεκάνησα θὰ ἐπανέλθουν εἰς τὴν Ἑλλάδα.
Ἀλλὰ ὑπάρχει ἐπὶ πλέον καὶ τὸ δικαίωμα τῆς ἀσφαλείας. Γνωρίζομεν ὅτι, χωρὶς καθολικὸν σύστημα Ἀσφαλείας, ἡ τοπικὴ ἀσφάλεια τῶν συνόρων δὲν ἠμπορεῖ ν' ἀποτελέση ἐπαρκῆ ἐγγύησιν. Ἐφ' ὅσον ὅμως καὶ μετὰ τὴν καθιέρωσιν τοῦ συστήματος τῆς γενικῆς ἀσφαλείας πρόκειται νὰ διατηρηθοῦν τὰ σύνορα τῶν Κρατῶν, καὶ ἡ Ἑλλὰς θὰ διατηρήση τὰ σύνορά της καὶ θὰ διεκδίκησῃ τὴν πλήρη ἀσφάλειάν των. Διότι ὑπέστη, ἐντὸς μιᾶς γενεᾶς, τρεῖς εἰσβολὰς ἀπὸ τοὺς Βουλγάρους καὶ μίαν ἀπὸ τὸν Ἰταλικὸν Φασισμόν. Καὶ ἔχει τὸ δικαίωμα, ἔπειτα ἀπὸ τοὺς ἀγώνας καὶ τὰς θυσίας της, νὰ ἀποκτήσῃ ἐπὶ τέλους τὸ αἴσθημα τῆς πλήρους τοπικῆς ἀσφαλείας διὰ τὸ μέλλον...
Ὁμιλῶν διὰ τὰ ἑλληνικὰ σύνορα τῆς Μακεδονίας καὶ Θράκης ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος εἶχεν εἴπει: «Ἡ Ἑλλὰς στερεῖται σπονδυλικῆς στήλης».
Ἦλθεν ἡ ὥρα νὰ τὴν ἀποκτησῃ...
IV. Οἰκονομικὴ Ἀποκατάστασις
Παραλλήλως πρὸς τὴν ἐθνικήν μας ἀποκατάστασιν ἡ Κυβέρνησις τάσσει εἰς τοὺς πρώτους σκοπούς της τὴν μέριμναν διὰ τὴν οἰκονομικὴν ἀποκατάστασιν τῆς Χώρας.
Κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς Δουλείας καθολικὴ ὑπῆρξεν ἡ κατάρρευσις τῆς ἐθνικῆς μας οἰκονομίας καὶ ἀπάνθρωποι αἱ στερήσεις τοῦ Λαοῦ μας. Ἡ Κυβέρνησις, καθ' ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς παραμονῆς μας εἰς τὸ ἐξωτερικόν, κατέβαλλεν ἀδιαλείπτους προσπαθείας διὰ τὴν ἐξασφάλισιν ἐπαρκοῦς βοηθείας πρὸς τὴν Ἑλλάδα.
Ὑπεστηρίξαμεν πάντοτε, καὶ ὀφείλομεν νὰ ὁμολογήσωμεν εὐγνωμόνως ὅτι εὕρομεν πρόθυμον συναντίληψιν ἐκ μέρους τῶν Μεγάλων Συμμάχων, ὅτι ἡ Ἑλλὰς δὲν ἀποτελεῖ μίαν ἀπὸ τὰς πολλὰς περιπτώσεις τῶν κατεχομένων ὡρῶν τῆς Εὐρώπης. Ἀποτελεῖ μοναδικὴν περίπτωσιν καὶ ὡς τοιαύτη πρέπει νὰ ἀντιμετωπισθῇ.
Ἡ Ἑλλὰς ἔχει τὴν προτεραιότητα τῶν ὑπηρεσιῶν πρὸς τὴν κοινὴν Συμμαχικὴν ὑπόθεσιν. Πρώτη ἀντεστάθη εἰς τὸν Ἄξονα, ἐνῶ τὸ μέλλον ἐφαίνετο σκοτεινόν, καὶ ἐνίκησε τὸν Φασισμὸν καὶ καθυστέρησε τὴν ἐπίθεσιν τοῦ Ναζισμοῦ ἐναντίον τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καὶ τῆς Σοβιετικῆς Ρωσίας. Καὶ τοιουτοτρόπως ἢ ἔσωσε τὸν πόλεμον ἢ ἐσυντόμευσε τὴν νίκην.
Ἡ Ἑλλὰς ἔχει ἐπίσης τὴν θλιβερὰν προτεραιότητα τῶν θυσιῶν. Κατάκειται εἰς ἐρείπια. Μόνον ἡ ψυχὴ τοῦ Λαοῦ μας εἶναι ὀρθία, ἀντέχει καὶ μάχεται.
Δικαιοῦται ἑπομένως νὰ διεκδικήσῃ καὶ τὴν προτεραιότητα τῆς ἀνοικοδομήσεως. Ἡ προτεραιότης αὐτή μᾶς ἀνεγνωρίσθη κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ πολέμου. Ἡ ἄρσις τοῦ ἀποκλεισμοῦ καὶ ἡ ἀποστολὴ τροφίμων καὶ φαρμάκων ἀπετέλεσαν πράγματι μοναδικὸν προνόμιον τῆς Ἑλλάδος. Καὶ ὀφείλομεν εἰς τὴν προνομιακὴν αὐτὴν μέριμναν τῶν Μεγάλων Συμμάχων καθὼς καὶ τοῦ Διεθνοῦς Ἐρυθροῦ Σταυροῦ, διὰ τὴν ὁποίαν εἴμεθα βαθύτατα εὐγνώμονες, τὴν ἐπιβίωσιν τῆς Φυλῆς μας. Τὴν ἰδίαν προτεραιότητα ζητοῦμεν καὶ διὰ τὸ μέλλον.
Γνωρίζομεν βεβαίως ὅτι ὁ πόλεμος συνεχίζεται καὶ αἱ μεταφοραὶ εἶναι βεβαρημέναι. Ἄλλα εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ἡ ἔκκλησις τῆς Ἑλλάδος διὰ τὴν παροχὴν ἀμέσου ἐπισιτιστικῆς βοηθείας καὶ περιθάλψεοις, καθὼς καὶ διὰ τὴν ταχεῖαν καὶ πλήρη οἰκονομικήν της ἀνασυγκρότησιν, εὑρίσκει καὶ πάλιν θερμοτάτην ἀπήχησιν.
Δὲν πρόκειται βεβαίως νὰ ἀποτελέσῃ τὸ ἰδεῶδες μας ἡ ἐπάνοδος εἰς τὴν προπολεμικήν μας Οἰκονομίαν. Ἡ Ἑλλὰς ἦτο καὶ τότε ἡ πτωχοτέρα χώρα τῆς Εὐρώπης, μὲ τὸ μικρότερον ἐθνικὸν εἰσόδημα. Ὀφείλομεν νὰ ἀποβλέψωμεν διὰ τὸ μέλλον εἰς τὴν σοβαρὰν αὔξησιν τοῦ ἐθνικοῦ μας εἰσοδήματος καὶ ταυτοχρόνως εἰς τὴν δικαίαν διανομήν του. Τὸ ἰδεῶδες μας εἶναι νὰ πραγματoπoιήσωμεν συγχρόνως καὶ τὴν οἰκονομικὴν εὐημερίαν καὶ τὴν κοινωνικὴν δικαιοσύνην. Πιστεύομεν εἰς τὴν Λαοκρατίαν. Καὶ Λαοκρατία δὲν σημαίνει μόνον δικαίωμα ψήφου. Σημαίνει ἐπίσης δικαίωμα, ζωῆς, δικαίωμα εὐημερίας, δικαίωμα πολιτισμοῦ. Καὶ ὁ Λαός μας, μὲ τοὺς ἀπαραμίλλους ἀγῶνας καὶ τὰς σκληροτάτας θυσίας του, κατέκτησε τὸ δικαίωμα νὰ τοῦ ἀνήκῃ τὸ Μέλλον.
Νέος κόσμος θὰ ὑψωθῇ ἀπὸ τὰ ἐρείπια...
V. ΘΑ ΥΠΑΡΞΗ ΚΡΑΤΟΣ
Ἀλλὰ διὰ τὴν ἐπιδίωξιν καὶ τῆς ἐθνικῆς καὶ τῆς οἰκονομικῆς ἀποκαταστάσεως θὰ χρειασθῇ τὸ ἀπαραίτητον ὄργανον: τὸ Κράτος. Ἀνήκει διὰ τοῦτο εἰς τοὺς ἀμέσους, καὶ θεμελιώδεις σκοπούς μας ἡ ἀποκατάστασις τῆς λειτουργίας τοῦ Ἐλευθέρου Ἑλληνικοῦ Κράτους. Ἐπὶ μίαν ὀκταετίαν τὸ Ἐλεύθερον Ἑλληνικὸν Κράτος ἔχει καταλυθῆ ἀπὸ τὴν Δικτατορίαν καὶ τὴν Κατοχήν. Ἦλθεν ὁ καιρὸς νὰ ὑπάρξῃ!
Εἰς τὰ καθεστῶτα τοῦ Φασισμοῦ τὸ Κράτος ὑποτάσσεται εἰς τὸ Κόμμα. Εἰς τὰ Ἐλεύθερα Λαοκρατικὰ Πολιτεύματα τὸ Κόμμα, ἡ Ὀργάνωσις ὑποτάσσονται εἰς τὸ Κράτος. Εἰς τὰ Ἐλεύθερα Πολιτεύματα ἡ πλειοψηφία κυβερνᾶ, ἡ μειοψηφία ἐλέγχει, ἀλλὰ τὸ Κράτος, αἱ δημόσιαι λειτουργίαι δὲν ἀνήκουν οὔτε εἰς τὴν πλειοψηφίαν οὔτε εἰς τὴν μειοψηφίαν. Ἀνήκουν εἰς τὴν Ἰδέαν τῆς Πατρίδος καὶ ὑπηρετοῦν τὸ σύνολον τοῦ Λαοῦ.
Εἰς τὸ Κράτος δικαίου κύριος εἶναι ὁ Νόμος.
Τὸ Ἑλληνικὸν Κράτος εἰς τὸ παρελθὸν δὲν ὑπενομεύθη μόνον ἀπὸ τὸν Φασισμόν. Ὑπενομεύθη καὶ ἀπὸ τὴν Συναλλαγήν. Ὑπῆρξαν εἰς τὸ παρελθὸν περίοδοι ἀκμῆς καὶ περίοδοι πτώσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους. Ἡ Κυβέρνησις τῆς Ἐθνικῆς Ἑνώσεως ἔχει ἀπόφασιν νὰ ἐπαναφέρῃ τὰς λαμπροτέρας ἡμέρας του. Ἡ τάξις, ἡ προσωπικὴ ἀσφάλεια καὶ ἡ πολιτικὴ ἐλευθερία τοῦ Λαοῦ θὰ κατοχυρωθοῦν. Τὸ σύνθημα θὰ εἶναι: Ἐλευθερία καὶ Νόμος. Διότι τὰ αἰώνια, ἀμετακίνητα συστατικὰ τῆς ἀληθοῦς Πολιτείας εἶναι ἡ Ἐλευθερία καὶ ἡ Δικαιοσύνη.
Ἐν τῇ μερίμνῃ πρὸς ἀποκατάστασίν τοῦ Ἐλευθέρου Ἑλληνικοῦ Κράτους ἡ Κυβέρνησις θὰ ἐπιδιώξῃ τὴν ἀνασύνταξιν τῶν ἐνόπλων δυνάμεων τοῦ Ἔθνους μὲ κριτήρια ἀποκλειστικῶς Ἐθνικά καὶ Στρατιωτικά, ὅπως προσδιορίζει τὸ Ἐθνικὸν Συμβόλαιον τοῦ Λιβάνου.
Θὰ ἀποδοθοῦν αἱ δίκαιαι τιμαὶ εἰς τοὺς γενναίους ἀγωνιστὰς τῶν ἀνταρτικῶν μας δυνάμεων, καὶ τὰ στελέχη των θὰ εὕρουν τὴν πρέπουσαν θέσιν εἰς τὸν ἀνασυντασσόμενον τακτικόν μας Στρατόν.
Βάσις τοῦ ἐθνικοῦ μας Στρατοῦ διὰ τὸ μέλλον, ὅπως συνέβαινεν ἀνέκαθεν εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ ὅπως συμβαίνει εἰς ὅλους τους Ἐλευθέρους Λαούς, θὰ εἶναι ἡ τακτικὴ στρατολογία. Ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνικός Λαὸς διεκδικεῖ τὴν τιμὴν νὰ εἶναι ὑπερασπιστὴς τῆς Πατρίδος.
Τὸ γνώριμον κινηματικὸν πνεῦμα τῶν ἐνόπλων μας δυνάμεων θὰ καταλυθῇ. Θὰ γίνῃ συνείδησις καὶ πρᾶξις ὅτι ὁ Στρατὸς δὲν βουλεύεται. Βουλεύεται μόνον ὁ Κυρίαρχος Λαός, τοῦ ὁποίου τὴν θέλησιν ἐκφράζει ἡ Κυβέρνησις. Καὶ τὰς διαταγὰς τῆς Κυβερνήσεως ἐκτελεῖ ὁ Στρατός.
Θὰ γίνῃ συνείδησις καὶ πρᾶξις ὅτι ὁ Στρατὸς δὲν ἠμπορεῖ νὰ ἀνήκη οὔτε εἰς πρόσωπα, οὔτε εἰς κόμματα.
Ἀνήκει μόνον εἰς τὴν Πατρίδα καὶ ὑπακούει μόνον εἰς τὰς διαταγὰς τῆς Κυβερνήσεως.
Θὰ ἐπιδιωχθῇ ἐπίσης ἡ ἀνασύνταξις τῶν Σωμάτων τῆς Δημοσίας Ἀσφαλείας.
Καὶ κατὰ τὰς δύο περιόδους τῆς δουλείας τοῦ Ἔθνους, τῆς ἐσωτερικῆς καὶ τῆς ἐξωτερικῆς, εἰς τὰ Σώματα τῆς Δημοσίας Ἀσφαλείας, καὶ ἰδίως εἰς τὴν Χωροφυλακήν, παρουσιάσθησαν συμπτώματα ἠθικῆς κρίσεως.
Δὲν ἔχομεν τὸ δικαίωμα νὰ τὰ καταδίκασωμεν μὲν ἐν τῷ συνόλῳ των, διότι ὑπῆρξαν πολλοί, καὶ ἀξιωματικοὶ καὶ ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι, ἐν μέσῳ δυσχερεστάτων καταστάσεων, ἐπετέλεσαν μ' ὅλα ταῦτα τὸ ἐθνικόν των καθῆκον. Θὰ εἶναι ὅμως αὐστηροτάτη ἡ ἐκκαθάρισις καὶ ἡ ἀνασύνταξις, ὥστε νὰ ἐμπνεύσουν διὰ τὸ μέλλον πλήρη ἐμπιστοσύνην ὅτι δὲν θὰ εἶναι ὄργανα Τυράννων πρὸς δίωξιν τῶν Ἑλλήνων, ἀλλὰ φρουροὶ τῆς τάξεως καὶ τῆς ἀσφαλείας τῶν πολιτῶν.
Θὰ γίνῃ ἐπίσης γενικὴ ἀνασύνταξις τῶν Δημοσίων Ὑπηρεσιῶν μας: Καὶ τῆς Δικαιοσύνης, καὶ τῆς Διοικήσεως, καὶ τῶν Πνευματικῶν ἱδρυμάτων μας, καθὼς καὶ τῶν ἄλλων Ὀργανισμῶν Δημοσίου Δικαίου. Κατὰ τὴν σκοτεινὴν περίοδον τῆς δουλείας τοῦ Ἔθνους ὁ Λαός μας ὑπῆρξεν ἀξιοθαύμαστος. Ἔδωκεν ἀπαράμιλλα δείγματα Ἰδεαλισμοῦ καὶ Αὐτοθυσίας. Ἀλλὰ ὑπῆρξε κρίσις τῆς Ἡγεσίας.
Ἡ Ἡγέτις Τάξις, κατὰ μέγα μέρος, δὲν ἀπεδείχθη ἀξία τοῦ Λαοῦ.
Εἰς τὸν καιρὸν τῆς Δικτατορίας, καὶ τὸ Πανεπιστήμιον, καὶ ὁ Ἄρειος Πάγος, καὶ τὸ Συμβούλιον Ἐπικρατείας, καθὼς καὶ τὰ ἄλλα Ἀνώτατα Ἱδρύματά μας, ἐκτὸς ὀλίγων λαμπρῶν ἐξαιρέσεων, περίπου ἐχρεωκόπησαν. Ἐπροτίμησαν νὰ γίνουν Ἐπαγγελματικὰ Σωματεῖα μεριμνῶντα διὰ τὰ βιωτικὰ συμφέροντα τῶν μελῶν των. Καὶ ἐλησμόνησαν ὅτι ἡ πρώτη ἀποστολὴ τῶν Ἀνωτάτων Ἱδρυμάτων, τὰ ὁποῖα εἰς τὰς Δημοκρατίας ἀποτελοῦν τὴν Ἡγέτιδα Τάξιν, εἶναι νὰ γίνονται θεματοφύλακες τῶν ὅρων τῆς ὑπάρξεως, τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν τοῦ Ἔθνους. Καὶ ἀνήκει εἰς τοὺς ὅρους τῆς ὑπάρξεως, εἰς τὰς πρώτας ἠθικὰς ἀξίας καὶ ἡ Ἐθνικὴ καὶ ἡ Πολιτική μας Ἐλευθερία. Διὰ τοῦτο θὰ προνοηθῇ ὥστε ἡ Ἡγέτις Τάξις νὰ μὴ ἔχη μόνον ἐπαγγελματικὴν ἐπάρκειαν. Νὰ ἔχη κατ' ἐξοχὴν Χαρακτῆρα. Νὰ ἔχῃ ὑψηλὸν Φρόνημα. Ν' ἀποτελῆται ἀπὸ Ἐθνικὰς καὶ Ἠθικὰς προσωπικότητας, αἱ ὁποῖαι θὰ γνωρίζουν νὰ προμαχοῦν εἰς τὰς ἐπάλξεις τῶν Ἰδεῶν καὶ νὰ πίπτουν, ὅταν χρειασθῆ, καὶ νὰ γίνονται τὸ παράδειγμα...
VI. ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΘΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ
Ἀλλὰ τὸ Κράτος τοῦ Δικαίου δὲν ἠμπορεῖ νὰ θεμελιωθῇ διὰ τὸ μέλλον ἐὰν δὲν ἔχῃ συντελεσθῆ ἡ ἠθικὴ κάθαρσις τοῦ παρελθόντος. Καὶ διὰ τοῦτο, ἐκτὸς τῶν ἐκκαθαρίσεων τῶν Δημοσίων Ὑπηρεσιῶν, ἐκτὸς τῶν πειθαρχικῶν ποινῶν, θὰ χρειασθῇ ἐπίσης καὶ ἡ ἱκανοποίησις τοῦ ἐθνικοῦ αἰτήματος πρὸς ἐπιβολὴν τῶν δικαίων Ποινικῶν κυρώσεων. Τὸ Ἐθνικὸν Συμβόλαιον τοῦ Λιβάνου ἐπαγγέλλεται τὴν ἐπιβολὴν σκληρῶν κυρώσεων κατὰ τῶν προδοτῶν τῆς Πατρίδος καὶ τῶν ἐκμεταλλευτῶν τῆς δυστυχίας τοῦ Λαοῦ μας. Μὲ τὸ Διάγγελμα τῆς 4ης Σεπτεμβρίου ἡ Κυβέρνησις ἐπανέλαβε τὴν ὑπόσχεσιν ὅτι ἡ «Ἐθνικὴ Νέμεσις θὰ εἶναι ἀδυσώπητος». Καὶ τώρα θὰ τηρήσῃ τὴν ὑπόσχεσίν της.
Ὁ νόμος τῆς ἐπιβολῆς τῶν δικαίων κυρώσεων ἔχει δημοσιευθῆ καὶ θὰ τεθῇ ἀμέσως εἰς ἐφαρμογήν. Ἔχουν προνοηθῆ ὅλαι αἱ ἐγγυήσεις, ὥστε νὰ μὴ μεταβληθῇ εἰς ὄργανον ἐκδικήσεων καὶ ἱκανοποιήσεως παθῶν.
Ἐμπνευστὴς τῶν ποινῶν θὰ εἶναι ἡ συνείδησις τοῦ Ἔθνους.
Δὲν πρόκειται βεβαίως εἰς τὴν Ἑλλάδα, ὅπως συνέβη εἰς ἄλλας χώρας, περὶ μεγάλου ἀριθμοῦ ἐνόχων, περὶ μερίδων Λαοῦ αἱ ὁποῖαι ἠπίστησαν πρὸς τὸ Ἔθνος καὶ προσεχώρησαν εἰς τὸν Κατακτητήν. Εἰς τὴν Ἑλλάδα ὑπῆρξε καθολικὴ ἡ πίστις πρὸς τὴν συμμαχικὴν ὑπόθεσιν καὶ ἐλάχιστα τὰ περιστατικὰ τῆς προδοτικῆς συνεργασίας μὲ τὸν ἐχθρόν. Ἀλλ' ἀκριβῶς δι' αὐτό, διότι εὑρίσκοντο εἰς πλήρη ἀντίθεσιν πρὸς τὸ καθολικὸν αἴσθημα τοῦ Λαοῦ, θὰ πρέπει νὰ ὑποστοῦν αὐστηρὰν καταδίκην. Ἡ ἐκκαθάρισις τῶν εὐθυνῶν τοῦ παρελθόντος θὰ ἱκανοποιήση τὸ καθολικὸν Ἐθνικὸν καὶ Ἠθικὸν αἴτημα, θὰ ἐξυγιάνῃ τὴν ἀτμόσφαιραν, θὰ ἐξατμίσῃ τὴν δικαίαν ἀγανάκτησιν τοῦ Λαοῦ καὶ θὰ θεμελιώσῃ ἀσφαλέστερον τὸ μέλλον τῆς Ἐθνικῆς μας Ἀναγεννήσεως.
VII. Ο ΛΑΟΣ ΑΝΑΚΤΑ ΤΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ
Ἡ ἀποκατάστασις τῆς Λαϊκῆς Κυριαρχίας ἀνήκει κατ' ἐξοχὴν εἰς τοὺς πρώτους θεμελιώδεις σκοπούς μας. Ὁ Λαὸς ἀνακτᾶ τὰς ἐλευθερίας του καὶ γίνεται ὁ κυρίαρχος τῆς Χώρας του.
Ἡ Κυβέρνησις τῆς Ἐθνικῆς Ἑνώσεως ἔχει ἀπόφασιν νὰ χωρήσῃ εἰς τὴν ταχυτέραν δυνατὴν ἐνέργειαν καὶ Δημοψηφίσματος καὶ ἐκλογῶν Συντακτικῆς Συνελεύσεως καθὼς καὶ Δημοτικῶν καὶ Κοινοτικῶν ἐκλογῶν. Καὶ ἀποτελεῖ ζήτημα τιμῆς διὰ τὴν Κυβέρνησιν ὅπως ἡ Λαϊκὴ Ἐτυμηγορία ἐκδηλωθῇ κατὰ τρόπον ἀπολύτως γνήσιον. Εἶναι πλέον καιρός, ἔπειτα ἀπὸ τὴν μακρὰν περίοδον τῆς δουλείας, ὅπως ὁ Ἑλληνικὸς Λαός, ἀπηλλαγμένος πάσης καὶ ὑλικῆς καὶ ψυχολογικῆς βίας, ἀποφασίσῃ κυριάρχως καὶ διὰ τὸ Πολίτευμα καὶ διὰ τὸ Κοινωνικὸν Καθεστὼς καὶ διὰ τὴν Κυβέρνησιν τῆς ἀρεσκείας του, καθὼς ἐπίσης καὶ διὰ τοὺς Δημοτικοὺς καὶ Κοινοτικοὺς ἄρχοντάς του.
Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ προχωροῦμεν μὲ τὰ τεκμήρια τοῦ παλαιοῦ παρελθόντος, τὰ ὁποῖα εὐλόγως τίθενται ὑπὸ ἀμφισβήτησιν. Ὑπάρχει ἐπείγουσα ἀνάγκη νομιμότητος.
Τὸ Ἔθνος χρειάζεται ὁριστικὸν Πολίτευμα καὶ Λαοπρόβλητον Κυβέρνησιν, ὥστε ν' ἀναληφθῇ μετὰ σταθερότητος ἡ προσπάθεια τῆς μεγάλης δημιουργίας τοῦ Μέλλοντος. Ἕως τότε, μόνον ἡ Ἐθνικὴ Ἕνωσις σώζει! Ἀπέδωκεν ἤδη ὑπὲρ τοῦ Τόπου μέγα ἀγαθόν. Ηὐξήθη τὸ Διεθνὲς κῦρος τῆς Ἑλλάδος καὶ συνετελέσθη ἡ ὁμαλὴ μετάβασις ἀπὸ τῆς δουλείας εἰς τὴν ἀπελευθέρωσιν, ἡ ὁποία ἀπὸ ὅλους σχεδὸν ἐθεωρεῖτο ἀπίστευτος, ὥστε σήμερον νὰ προσλαμβάνῃ, περίπου, τὰς διαστάσεις «θαύματος».
Πρὸς ὅλους τοὺς συντελεστάς του ἀπευθύνομεν δημόσιον ἔπαινον καὶ τοὺς ἐκφράζομεν τὰς θερμὰς εὐχαριστίας τῆς Κυβερνήσεως, διότι ἐπειθάρχησαν εἰς τὰς ἐντολάς της καὶ ἐδικαίωσαν τὴν ἐμπιστοσύνην της.
Παρόμοια «θαύματα» ἡ Ἐθνική μας Ἕνωσις θὰ δυνηθῆ νὰ ἐπιτελέσῃ, ἐὰν συνεχισθῇ μὲ τὴν ἰδίαν εἰλικρίνειαν καὶ τὴν ἰδίαν πίστιν, καὶ εἰς τὸ μέλλον.
Ὅλοι οἱ μεγάλοι σκοποί, τοὺς ὁποίους ἀνεπτύξαμεν, χωρὶς τὴν Ἐθνικὴν Ἕνωσιν δὲν ἠμποροῦν νὰ πραγματοποιηθοῦν, ἐνῷ μὲ τὴν Ἕνωσιν θὰ εὐοδωθοῦν ἀσφαλῶς, εἰς τρόπον ὥστε ἀπὸ τὸ σημερινὸν χάος νὰ προέλθη ἕνας Νέος Ρυθμός, ἀπὸ τὰ ἐρείπια τῆς δουλείας ἕνας Νέος Κόσμος, ἄξιος φορεὺς τῆς Ἐθνικῆς μας Ἀναγεννήσεως.
Ἡ ἐποχή μας ἀνήκει βεβαίως εἰς ἄλλον αἰῶνα, ἔχει ὅμως πολλὰς ὁμοιότητας μὲ τὴν ἐποχήν του 21. Καὶ σήμερον, ὅπως καὶ τότε, ἐξερχόμεθα ἀπὸ τὸν ἀγῶνα πλήρεις ἀπὸ δόξαν, ἐρείπια καὶ διχόνοιαν. Γνωρίζομεν ποῦ ὡδήγησε τότε ἡ διαίρεσις, καὶ ὠφείλαμεν νὰ ἐμπνευσθῶμεν ἀπὸ τὸ παράδειγμα, διὰ νὰ τὸ ἀποφύγωμεν...
Ὅταν πρὸ ἑξαμήνου ἔφθασα εἰς Κάϊρον, διεκήρυξα ὅτι μετέβαινα ὡς Σταυροφόρος τῆς Ἐθνικῆς μας Ἑνώσεως. Σήμερον, ἐπιστρέφων εἰς τὴν ἐλευθέραν Πατρίδα ἐπὶ κεφαλῆς τῆς Ἐθνικῆς Κυβερνήσεως, διακηρύττω καὶ πάλιν ὅτι ἐπανέρχομαι Σταυροφόρος τῆς Ἐθνικῆς Ἑνώσεως. Καὶ εἶμαι εὐτυχὴς ὅτι ἔχει πραγματοποιηθῆ. Ἀλλὰ πρέπει νὰ διαρκέσῃ μέχρι τῆς λαϊκῆς ἐτυμηγορίας, ἡ ὁποία θὰ καθιερώσῃ τὸ ὁριστικὸν Πολίτευμα καὶ τὴν Κυβέρνησιν τοῦ μέλλοντος.
Μὲ τὴν εὐθύνην τοῦ Κυβερνήτου διακηρύττω, καὶ ἐπιθυμῶ νὰ γίνῃ κοινὴ συνείδησις, ὅτι χωρὶς τὴν Ἐθνικήν μας Ἕνωσιν τὰ ὑπέρτατα συμφέροντα τοῦ Ἔθνους καὶ τοῦ Λαοῦ μας διατρέχουν τὸν ἔσχατον κίνδυνον. Μόνον ἡ Ἐθνικὴ Ἕνωσις σώζει.
Ἀλλά, εὐτυχῶς, δὲν ὑπάρχει κανεὶς λόγος ἀνησυχίας. Ὅλαι αἱ δυνάμεις, αἱ ὁποῖαι συνεργάζονται εἰς τὴν Κυβέρνησιν, ἔχουν ἀποδείξει ὅτι κατέχονται ἀπὸ τὴν πίστιν τῆς Ἐθνικῆς Ἑνώσεως. Καὶ διὰ τοῦτο θὰ διαρκέσῃ. Καί, ὅπως ἐθαυματούργησε μέχρι τοῦδε, θὰ θαυματουργήσῃ καὶ εἰς τὸ μέλλον.
Λαὲ τῶν Ἀθηνῶν: Ἑορτάζομεν σήμερον τὴν Ἀνάστασιν.
Μὲ βαθυτάτην συγκίνησιν Σοῦ ἀπευθύνω τὸν ἐγκάρδιον χαιρετισμὸν
τῆς Πατρίδος.
Καὶ χαιρετίζω ἐπίσης τὸ ἡρωικόν, μαχόμενον, ἐλευθερούμενον Ἔθνος.
Ζήτω ἡ Αἰώνια Ἑλλάς!
Ζήτωσαν οἱ Μεγάλοι μας Σύμμαχοι!
Ζήτω ἡ Ἐλευθερία!»

Ἀπό Ιωάννη Γ. Καταπόδη, Τέσσερις αἰῶνες διπλωματικῆς δραστηριότητος στὸν εὐρωπαϊκὸ χῶρο 1648 – 1959, ἐκδ. Ἑπτάλοφος ΑΒΕΕ, Ἀθήνα 1996.

martedì 16 ottobre 2018

Prima lezione di greco moderno al Liceo VICO di Napoli in 1A e 1Q Classico Cambridge 2.0 Νεοελληνικά Quadriennale


http://lascuolafanotizia.diregiovani.it/2018/10/16/la-nostra-esperienza-con-il-greco-moderno/

Martedì 09/10/18
Oggi abbiamo fatto la nostra prima lezione di greco moderno, con il professore madrelingua Jannis Korinthios.
Suonata la campanella della quarta ora siamo scesi in aula magna, dove si è tenuta la lezion, durante la quale il prof. Korinthios ci ha spiegato l’alfabeto del Greco moderno e le differenze che riscontriamo con il greco antico, come ad esempio la pronuncia. Ci ha fatto, così, esercitare facendoci leggere varie parole.
Alcune variazioni che abbiamo appreso sono, appunto, legate alla pronuncia, come: la β che si legge V, le lettere η e υ,i dittonghi ει e οι, la cui pronuncia è sempre i.

Il prof. Korinthios ha reso la lezione molto interessante e coinvolgente grazie anche al fatto che cercava di rendere tutti partecipi,  facendoci passare il microfono per leggere delle parole; è stata anche molto istruttiva e abbiamo capito come una lingua può variare nel tempo.

Noi studenti di 1A e di 1Q, classi in cui viene attuata questa innovazione didattica di insegnamento  di neogreco, eravamo entusiasti di iniziare questo percorso che ci porterà ad avere una certificazione in questa lingua. Ma noi della 1Q, classe sperimentale del liceo quadriennale, eravamo particolarmente emozionati: la nostra sperimentazione nazionale prevede anche questa innovazione: greco antico e greco moderno insegnati in compresenza dal professore di greco classico e dal docente madrelingua di greco moderno! 

Non vediamo l’ora di svolgere la prossima lezione per apprendere nuove cose.

È davvero molto  interessante capire, un poco alla volta, come il greco non sia morto come molti dicono, ma sia una lingua viva e parlata!
Tutto il timore che avevamo all’inizio è scomparso; la paura che fosse troppo complicato o che non saremmo riusciti a capirlo è sparita nel preciso istante in cui abbiamo iniziato la prima lezione.
Il professore è molto bravo e spiega anche bene, rendendoci così tutto molto semplice da capire.
Siamo felici di imparare questa lingua e abbiamo tanti progetti e speranze, come andare in Grecia e mettere in pratica ciò che abbiamo appreso.

Chissá…forse un giorno ci andremo davvero e saremo pronti grazie a queste lezioni di neogreco.
A cura di Raffaella Vela e Roberto Acampora 
1Q Classico Cambridge 2.0 Νεοελληνικά Quadriennale